Ne bih da palamudim o dotičnom - ne mogu da smislim ni njega, ni sve prodane duše koje su u "projektu". Ima zanimljivih lokacija na netu na temu njegovog akcijašenja i "dobrih" namera.
George Soros, Imperial Wizard (Part I)
George Soros, Imperial Wizard (Part II)
"Kati Marton is the wife of former Clinton administration UN ambassador and envoy to Yugoslavia, Richard Holbrooke. Marton lobbied for the Soros-funded radio station B-92, also a project of’ the National Endowment for Democracy (another overt arm of the CIA), which was instrumental in bringing down the Yugoslav government."
.
"According to Neil Clark (writing in the New Statesman):
(t)he conventional view, shared by many on the left, is that socialism collapsed in eastern Europe because of its systemic weaknesses and the political elite’s failure to build popular support.
That may be partly true, but Soros’s role was crucial. From 1979, he distributed $3m a year to dissidents including Poland’s Solidarity movement, Charter 77 in Czechoslovakia and Andrei Sakharov in the Soviet Union. In 1984, he founded his first Open Society Institute in Hungary and pumped millions of dollars into opposition movements and independent media.
- Clark, Neil. “Soros Profile” the New Statesman.
.
"Bogdan Denitch, who had political aspirations in Croatia, was active within the Open Society Institute, and received OSI funding. Denitch favoured the ethnic cleansing of Serbs from Croatia, NATO bombing of Bosnia and then Yugoslavia, and even a ground invasion of Yugoslavia. Denitch was a founder and chair man for many years of the Democratic Socialists of America, a leading liberal-left group in the U.S. He has also long chaired the prestigious Socialist Scholars Conference, through which he was key to manipulating the sympathies of many toward support for NATO expansion."
.
"Through OSI and HRW, Soros was a major supporter of the B-92 radio station in Belgrade. Soros funded Otpor, the organization that received those “suitcases of money” in support of the October 5, 2000 coup that toppled the Yugoslav government. Human Rights Watch helped legitimize the subsequent kidnapping and show trial of Slobodan Milosevic in The Hague by saying nothing about his rights.” Louise Arbour, who served as judge at that illegal tribunal, is presently on the Board of Soros’ International Crisis Group. The Open Society/Human Rights Watch gang has been working on Macedonia, calling it part of their “civilizing mission.” Expect that republic to be “saved” to finish the total disintegration of the former Yugoslavia."
George Soros, Imperial Wizard (Part III)
"Yugoslavia was targetted because the Slavs repeatedly elected the Socialist Party of Slobodan Milosevic. Then in 1991, Soros launched the Open Society Institute and pumped over $100 million to the anti-Milosevic opposition, publishing houses and ‘independent’ media like Radio B-92. When Milosevic was finally removed to The Hague tribunal, the charges of war crimes and genocide framed against him were collected (read made up) by the Soros-funded Human Rights Watch!
A few months after the military occupation of Kosovo, the International Crisis Group (ICG) (you know, the one that recently “suggested” that Greece should recognize “Macedonian” ethnicity and language!) a think tank supported by Financier George Soros, issued a paper on “Trepca: Making Sense of the Labyrinth ” which advised the United Nations Mission in Kosovo (UNMIK) “to take over the Trepca mining complex from the Serbs as quickly as possible and explained how this should be done”.
In September 2000, in a hurry to take the Trepca mines here, here, here before the Yugoslavian election, Kouchner stated that pollution from the mining complex was raising lead levels in the environment. This is incredible considering that he cheered when the 1999 NATO bombing of Yugoslavia rained depleted uranium on the country and released more than 100,000 tons of carcinogens into the air, water and soil. But Kouchner had his way, and the mines were closed for “health reasons.” Soros invested $150 million in an effort to gain control of Trepca’s gold, silver, lead, zinc and cadmium, which make the property worth $5 billion."
.
"When Sorosian organizations count, they seem to lose track of the truth. Human Rights Watch asserted that 500 people, not over 2,000, were killed by NATO bombers in the 1999 war in Yugoslavia."
.
"Human Rights Watch prepared the groundwork for the NATO attack on Bosnia in 1993 by the false rape-of-thousands and “genocide” stories. This tactic of creating political hysteria was necessary for the United States to carry out its Balkan policy. It was repeated in 1999 when HRW functioned as the shock troops of indoctrination for the NATO attack on Yugoslavia. All of Soros’ blather about the rule of law was forgotten. The U.S. and NATO made their own law, and the institutions of George Soros stood behind it."
Soros funds infiltration of 9/11 truth, “independent” journalism
George Soros, not everything that glitters is gold
Ako nekoga zanima ova tematika, a ima neki interesantan link, neka ostavi u komentaru. Hvala.
Sunday, 28 November 2010
Tuesday, 23 November 2010
Ispovest farmaceutskog insajdera
H-Alter je preneo vest da se sutra u Zagrebu održava promocija knjige dr Johna Virapena - Nuspojava: Smrt (The side effects: Death), uz prisustvo autora. John Virapen je 35 godina radio u farmaceutskoj industriji, kao izvršni direktor u Eli Lilly-iju. Kako sam kaže, učestvovao je u raznim prljavim igrama, poput podmićivanja za račun farmaceutskih kompanija.
Ističe da je farma mafiji u interesu da ljudi budu bolesni, jer je to način da oni multipliciraju svoje prihode. Rekao je, a što svi znamo, da su odavno interesi kapitala iznad interesa ljudskih potreba. Ja bih dodala - ljudskih života, što i sam naziv knjige nagoveštava. Granica se sve više spušta, tako da su sada u igri zamorčića sve češće - deca, odnosno oni su ciljna grupa farma mafije, čega, kako kaže dr Virapen, se naročito užasava. Ako je verovati, ova knjiga predstavlja njegovo duboko pokajanje iz koga je proizašla motivacija da javno progovori o farma mafiji i da iznese istinu.
Skinite knjigu (provereno, upravo sam to uradila) na engleskom sa ove adrese : http://depositfiles.com/files/tf7bb0ydu
Obavezno pogledajte njegovo izlaganje
I bribed a Swedish professor to enhance the registration of Prozac in Sweden.
— John Virapen
Ističe da je farma mafiji u interesu da ljudi budu bolesni, jer je to način da oni multipliciraju svoje prihode. Rekao je, a što svi znamo, da su odavno interesi kapitala iznad interesa ljudskih potreba. Ja bih dodala - ljudskih života, što i sam naziv knjige nagoveštava. Granica se sve više spušta, tako da su sada u igri zamorčića sve češće - deca, odnosno oni su ciljna grupa farma mafije, čega, kako kaže dr Virapen, se naročito užasava. Ako je verovati, ova knjiga predstavlja njegovo duboko pokajanje iz koga je proizašla motivacija da javno progovori o farma mafiji i da iznese istinu.
Skinite knjigu (provereno, upravo sam to uradila) na engleskom sa ove adrese : http://depositfiles.com/files/tf7bb0ydu
Obavezno pogledajte njegovo izlaganje
Monday, 22 November 2010
Između redova - Milan Beko
Jugoslav Ćosić predstavlja dotičnog kao da su duvali u istu tikvu. Dakle, on je za njega - Miša Beko, a ne Milan Beko. Dobro. Možda bi i za mene bio Miša, kad bi imali nekih zajedničkih interesa.
Na početku intervjua Beko povlači paralele o nastupu Tadića a pro po "nepristojno bogatih", poredeći Ameriku, Rusiju i Čaveza vs. Srbija i zaključuje da Tadićeva ideja nije razrađena, ali i tokom intervuja prca sa pričom da je Tadić najjača figura u ovoj zemlji. Hahahahaha. Zatim kreće priča o Luci Beograd, gde Beko odmah kaže da je novi Zakon o izgradnji neustavan - jer potire prava koja su za njega kao vlasnika stečena prethodnim Zakonom, pozivajući se pri tom na konstantne pokušaje ispravljanja "istorijskih nepravdi" na otomanski način. I apostrofira da ispada da je investicioni put Srbije praćen "leševima investitora" na putu... Skoro da sam se rasplakala nad Bekom. Je li sporan ili ne način privatizacije? Po svemu sudeći nije. Jer, u stvari, to i nije bila privatizacija. Luka Beograd je bila a.d. i pre 6,5 godina kada je bila u vlasništvu države i 4.500 malih akcionara - Beko je to samo "transparentno" preuzeo. To što je Beko kupio akcije ispod cene i obmanuo male investitore to nije problem. Jer, logično, biznis - na kapitalistički način, a pre svega prvobitna akumulacija kapitala ne poznaju nikakvu moralnu komponentu. Bitno je dakle, da je svaki organ vlasti uradio svoj posao (prema zakonu i kako treba) i da je utvrdio da nema elemenata za pokretanje krivične prijave. Vericu Barać je okarakterisao skoro kao poluludu ženu, tako da ona treba da ima to u vidu i da se mane igranja sa vetrenjačama.
Onda se postavlja pitanje kako to da investicioni fond koji je kupio Luku Beograd za 40 miliona evra, to uradio, a da je je pri tom imao samo 30.000 dolara na računu. Beko to jednostavno objašnjava. Ko se oglasio da je procedura ispoštovana? Komisija za hartije od vrednosti, Akcijski fond, Agencija za privatizaciju i dekan Pravnog fakulteta. Zanimljivo, naročito za dekana, čiji je stav irelevantan i nema nikakvu zakonsku snagu. I kako to privredni subjekt koji praktično nema nikakva sredstva na računu može da dobije bankarsku garanciju? Na šta, za šta? Bankarska garancija košta i to mora da se plati. Lepo. Sve ovde može. I sve je to plaćeno odakle? Iz kredita koji je dobijen tek pošto je kupovina obavljena. Zanimljivo, je l' da? To znači da je bilo ko od nas mogao da kupi Luku Beograd, pod pretpostavkom da je registrovan kao pravno lice, zar ne? Naravno da ne, to je kategorija za povlašćene, kao što je Milan Beko. Sve po zakonu, naravno. Spekuliše se da je vrednost akcija koje je platio malim akcionarima (800 dinara po akciji) upola niža od procenjene tržišne vrednosti (Institut ekonomskih nauka - IEN je procenio vrednost akcije na 1774 dinara). Da ne pričam koliko se drkao, po sistemu, pa je l' malim akcionarima podeljena iscepkana bankarska garancija ili cash? Beko, nismo svi nepismeni, kredit ti je odobren posle kupovine tj. posle čina potpisivanja Ugovora, i od toga si isplatio male akcionare. I sam Beko se pita: "Da li je Srbiji nešto oduzeto?" Rekla bih da nije, mnogo smo dobili sa tobom, Miškovićem, Drakulićem, Peconijem, Kostićem, Canetom, Matićem, itd. Ljudi, inače, "dobrovoljno" odlaze iz ove zemlje, zato što su besni i razmaženi i neće da vam duvaju za neto 200 evra mesečno. I naravno, Beko je rekao da male akcionare niko nije terao da prodaju akcije. Jedino je problem što običan čovek veze nema šta su akcionarska društva, akcionarski kapital i koja su njihova prava - samo to, ništa više. Inače, nisu obmanuti, slažem se. Ko ih jebe što nemaju dovoljno znanja i informacija, je l' tako? Ćosić onda kaže da Luka Beograd ima 196 hektara zemljišta sa pravom korišćenja i da je za to plaćeno 2.000 evra po aru, što je bezobrazno niska cena. Beko mu je onda lepo rekao da podriva pravni i ekonomski sistem ove države. Pravni sistem, reče Beko i ostade živ. Pravni sistem koji ide na ruku samo tebi i onima koje sam navela prethodno. Za vas se prave zakoni sa zakonskim rupama, prema vama se šteluju uslovi. Ili možda grešim? Kaže i da Ćosić širi govor mržnje. Sve je to Beko fino reprodukovao, kao iz udžbenika. Da, i dva puta tokom intervjua je pomenuo kako će blogeri da ga napadnu. Eto, a verovatno je mislio na blogere sa B92. Ja sam se ljubazno odazvala njegovoj prozivci i provokaciji, iako ne pripadam toj grupaciji i trošim svoje vreme besplatno, jer želim da se nađe i kod mene na blogu. I onda tu kreću da se spominju razna povezana fizička i pravna lica. La Derma International, Mrđa, Vuk Delibašić, pominje se i Dulić. Naravno, sve uz saradnju sa neizbežnom Hypo-Alpe-Adria bankom koja uopšte nije nepoznata po brojnim finansijskim malverzacijama (čitaj: pranju para) na teritoriji ex YU. I naravno, sva ta fizička lica su na neki volšeban način imala funkcije u Agenciji za privatizaciju. Slučajnost, sasvim sigurno. Beko tvrdi: "Neće biti da smo bili vlasnici povlašćene radnje!" Skoro da me je ubedio, al' za malo. I onda kaže, pa da, biće konverzije zemljišta, i gradićemo, nego šta ćemo. Konačno na pitanje da li biste prodali svoje akcije akcionarima nazad, Beko kaže: "Ne bih prodao!"
Onda malo prelazimo na temu nestašice mleka i na investicioni fond Salford (koji je u vlasništvu Danube Foods Group). Beko nam je onda lepo objasnio ko je tu ko, i čija majka prede, a čija ne prede crnu vunu. Pomenuo te neke silne harvardske đake, stručnjake, moćnike, itd. I objasnio da tu postoje u različitim državama i različita lica koja su ekonomski povezana. Jedino što nam nije rekao kojih su to 5 takvih lica u Srbiji, a rekao je da ima 5 takvih lica u Srbiji. Konačno, Jugoslav jeste promašio pitanje, implicirajući da li je on vlasnik ili ima udeo u vlasništvu Salforda, jer to i nije bitno. Beko je na kraju rekao da ima učešće u Upravnom odboru, da ih savetuje i tako. Znači, pozadinski čovek. Za pismene, dovoljno rečeno.
Onda prelazimo na temu privatizacije Večernjih novosti i vezu između WAZ-a, Beka i Stanka Subotića - Caneta. Beko ima i danas ugovor sa WAZ-om. Mislim, šta će, oni se ljudi nisu snašli ovde, pa eto. Tu se (kada je preuzimanje bilo u toku) pominje i veza između izvesnog Draga Mićovića i Dejana Mihajlova (saziv Vlade Vojislava Koštunice). To se inače vodi pod zanimljivim nazivom koji se zove "prijateljska medijacija". I onda smo otkrili rupu na saksiji, a to je da je Beko vlasnik, tj. njegove 3 firme, tako da B92 i mediji imaju o čemu da zvone ovih dana. Spominje se i Miodrag Đorđević, koji je opet sasvim slučajno u to vreme bio zaposlen u Agenciji za privatizaciju, a sad je zamenik generalnog direktora u Večernjim novostima, i kako Beko kaže tamo je kao "kontrolni" kadar. I da se razumemo, nema uopšte veze što je Olivera Savović bila nekadašnji direktor u Bekovoj firmi DIBEK, pa je onda u vreme preuzimanja Večernjih novosti bila na poziciji sekretara u Komisiji za hartije od vrednosti. Beko kaže, pa ona je bila administrativni sekretar, a članovi Komisije za hartije od vrednosti odlučuju. Na čelu sa Milkom Štimcem, koji je onomad padao u nesvest i hteo da otegne papke u vreme spornih dešavanja tokom privatizacije u Knjazu Milošu. Inače, Komisija za hartije od vrednosti je samostalna institucija, čije imenovanje potiče od Vlade Srbije. Prema tome, vrlo je nezavisna i jasno je da je Milko Štimac jako dobar kadar, praktično nezamenljiv čovek za poslove koji su mu povereni. Moramo da uočimo i da je je Beko imao vrlo blakonaklon odnos prema pitanjima koje je Ćosić postavio u vezi Caneta, kada se onomad Cane javio sa Marsa i optužio Beka i Miškovića da su njegovim parama kupovali. Dakle, reklo bi se da 'štuje Caneta. Sigurno ne bez razloga. I tu je pokazao svoju vanrednu humanističku crtu, jer ipak Canetu nije lako da se sad potuca kojekude. To je bilo obzirno sa njegove strane. Konačno, rekao nam je ono što svi znamo, a to je da su Mišković i on u prijateljskim odnosima. Što i ne bi bili? Svako otima i ždere svoj deo kolača.
Analiza bi mogla da potraje, ali već sam iscprela dosta toga, a ponešto i nisam, pa analizirajte i sami. Zahvaljujem se B92 na reklamnoj kampanji za Mišu Beka. Bilo mi je zadovoljstvo da čujem šta je imao da kaže i to 12 godina nakon svog poslednjeg pojavljivanja u javnosti. Time se ovaj intervju može smatrati ekskluzivnim.
Saturday, 20 November 2010
NYPD uhapšenima skenira zenice
Zatim sam nastavila da pretražujem na tu temu po netu. Na britanskom Daily Mail-u, pronašla sam članak koji nam objašnjava da je to procedura koju će njujorška policija da sprovodi kako ne bi došlo do greške u identitetu i kaže nam da će svaki osumnjičeni biti ponovo skeniran putem ručnog skenera pre nego što bude optužen, kako bi se utvrdilo da se zenice poklapaju. To je proces koji traje samo 5 sekundi i uređaj košta oko 23.000 dolara. Navodno ne oštećuje vid. Glavna policijska stanica na Menhetnu je već otpočela sa ovim Mengeleovskim metodama od 15. novembra ove godine. Između ostalog piše i da je aerodrom u Mančesteru (pretpostavljam da se misli na Boston airport), ove nedelje otpočeo isprobavanje ovih uređaja koji mogu da prepoznaju zenicu pojedinca dok se isti šeta unaokolo. I kaže, da će putnicima koji pristanu da učestvuju u ovoj "probi" zenica biti skenirana prilikom čekiranja, što će biti iskorišćeno kako bi bili identifikovani prilikom narednog skeniranja koje ih čeka pri ulasku u tzv. "security search area".
Ovo je užasno i nije noćna mora. Orvele, ustani iz groba u kome se prevrćeš i nastavi da pišeš.
Monday, 15 November 2010
PRC made in P.R.C.
Forsiranje plastičnih ambalaža, kesa, i svega ostalog je urnisalo životnu sredinu. To nam je svima poznato. Pričalo se već o tome kako opet treba da se vratimo na papirne kese, na staklenu ambalažu itd. Mada, najviše je u modi ono što se zove reciklirano, jer, zaboga tako se najviše doprinosi ekološkoj svesti i očuvanju prirode.
Danas je objavljen članak koji govori o torbama za kupovinu u lancima američkih supermarketa. U članku se pominje da te torbe u svom sastavu sadrže - olovo. Olovo je poznato kao visokotoksičan metal koji opasno narušava ljudsko zdravlje. Nekada su u grafičkoj industriji postojali ručni i mašinski slovoslagači, a glavni sastojak legure od koje su izlivana pojedinačna slova za slaganje ili redovi slova je bilo olovo (osim antimona i kalaja). Drugim rečima, jedinstveni naziv je - olovni slog. U to vreme radnici su bili izloženi visokim dozama olovnih isparenja (usled procesa izlivanja slova). Tada je svaki radnik, po definiciji, od firme dobijao dnevno po pola litre mleka da ublaži dejstvo toksičnosti olova. Naravno, o tome, koliko su tadašnji slovoslagači otrovani i kako se sve to odrazilo na njihovo zdravlje - podataka nema.
Mene ne bi čudilo da ubrzo ovakve torbe za kupovinu, kao "prava" alternativa plastičnim kesama osvanu i u našim prodavnicama - pod parolom "za zdraviju budućnost", jer mi smo ionako deponija za svu lošu robu koje gledaju da se otarase "razvijene" zemlje i oni koji ih proizvode. Pre 3 godine sa američkog tržišta povučeno je 18 miliona igračaka za decu koje su bojene bojom koja ima olovo u sebi, a tada je i vlasnik fabrike izvršio samoubistvo, pod i dan-danas nerazjašnjenim okolnostima. Preplavljeni smo kineskom robom, pre svega otrovnim kineskim igračkama. Kao što u članku piše, u Nemačkoj je utvrđeno da 80% igračaka za decu dobi od 2-3 godine sadrži u sebi olovo. S obzirom da je Nemačka uređena država, kakvo je realno stanje u Srbiji, da se samo pretpostaviti. A te pretpostavke ne mirišu na dobre ishode.
Takođe, danas je vrlo teško naći bilo šta što ne dolazi iz Kine, jer sve dolazi iz Kine i sve je očajno, sumnjivo, a neretko i kancerogeno. Jer, prepredeni i nedgovorni prodavci (a država je prva koja to dopušta) nisu zainteresovani ni za šta, osim svog profita. Kada danas pogledate deklaraciju bilo kog artikla, ono što ćete najčešće videti je da imamo zemlju porekla: Kina, zemlju izvoznika: Nemačka npr., zemlju uvoznika: Srbija npr. Tako sam mislila da sam kupila vagu za merenje koja je iz Nemačke, ali nije, ona je iz Kine. Npr. Gorenje usisivači se takođe proizvode u Kini. Primera je bezbroj. Susam u prodavnici na meru, gde mi je deklaracija sasvim slučajno upala u kesu je takođe iz Kine. Pa čak i beli luk dolazi iz Kine.
Nije vam nepoznato da su Kinezi i sopstvenu decu potrovali pre 2 godine tako što su ubacivali melamin u mleko za prehranjivanje odojčadi, ali i u obično mleko. Melamin je smola koju koriste kretenske kompanije koje se bave proizvodnjom prehrambenih proizvoda kako bi povećale nivo proteina u namirnicama - da li je potrebno da napomenem da je to ilegalna radnja i da je zabranjena?! Izaziva urinarne probleme, kamenje u bubrezima, čak i blokadu bubrežnih funkcija, što se i dogodilo kod kineskih odojčadi, a bilo je smrtnih ishoda.
U Kini jedu pse (što je i naziv filma Lasse Spang Olsena) i da ne ulazim u to koje sve ekstremitete i delove od kojih životinja, a poješće i celu planetu uskoro.
Prema tome, navalite u kineske radnje i tržne centre, na sopstvenu odgovornost, da ne kažem - štetu.
________________
Ovde sam prevela članak o ručno izrađenim kondomima iz Kine.
Mene ne bi čudilo da ubrzo ovakve torbe za kupovinu, kao "prava" alternativa plastičnim kesama osvanu i u našim prodavnicama - pod parolom "za zdraviju budućnost", jer mi smo ionako deponija za svu lošu robu koje gledaju da se otarase "razvijene" zemlje i oni koji ih proizvode. Pre 3 godine sa američkog tržišta povučeno je 18 miliona igračaka za decu koje su bojene bojom koja ima olovo u sebi, a tada je i vlasnik fabrike izvršio samoubistvo, pod i dan-danas nerazjašnjenim okolnostima. Preplavljeni smo kineskom robom, pre svega otrovnim kineskim igračkama. Kao što u članku piše, u Nemačkoj je utvrđeno da 80% igračaka za decu dobi od 2-3 godine sadrži u sebi olovo. S obzirom da je Nemačka uređena država, kakvo je realno stanje u Srbiji, da se samo pretpostaviti. A te pretpostavke ne mirišu na dobre ishode.
Nije vam nepoznato da su Kinezi i sopstvenu decu potrovali pre 2 godine tako što su ubacivali melamin u mleko za prehranjivanje odojčadi, ali i u obično mleko. Melamin je smola koju koriste kretenske kompanije koje se bave proizvodnjom prehrambenih proizvoda kako bi povećale nivo proteina u namirnicama - da li je potrebno da napomenem da je to ilegalna radnja i da je zabranjena?! Izaziva urinarne probleme, kamenje u bubrezima, čak i blokadu bubrežnih funkcija, što se i dogodilo kod kineskih odojčadi, a bilo je smrtnih ishoda.
U Kini jedu pse (što je i naziv filma Lasse Spang Olsena) i da ne ulazim u to koje sve ekstremitete i delove od kojih životinja, a poješće i celu planetu uskoro.
Prema tome, navalite u kineske radnje i tržne centre, na sopstvenu odgovornost, da ne kažem - štetu.
________________
Ovde sam prevela članak o ručno izrađenim kondomima iz Kine.
Tuesday, 19 October 2010
Duhovi Čilea nisu bili spašeni
Naslov originalnog teksta:
Chile's Ghosts Are Not Being Rescued
Napisao: John Pilger
Objavljeno na: NewStatesman, johnpilger.com,
Mapuche International Link, Dandelion Salad i
Truthout
13. i 14. oktobra 2010. godine
Spašavanje 33 rudara u Čileu je izuzetna drama puna patetike i junaštva. Ona je takođe medijski bum za čileansku vladu, čije je svako dobročinstvo snimljeno šumama kamera. Čovek ne može a da ne bude impresioniran. Međutim, kao i svi veliki medijski događaji, to je fasada.
Nesreća u kojoj su zarobljeni rudari nije neobična u Čileu i neizbežna je posledica nemilosrdnog ekonomskog sistema koji se jedva promenio od diktature generala Augusto-a Pinochet-a. Bakar je čileansko zlato, i učestalost rudarskih nesreća ide u korak sa cenama i profitom. Svake godine postoji, u proseku, 39 nesreća sa fatalnim ishodima u privatizovanim čileanskim rudnicima. Rudnik "San Jose", gde zarobljeni muškarci rade, postao je toliko nesiguran u 2007. i morao je da bude zatvoren – ali ne za dugo. 30. jula ove godine, izveštaj (Vladinog) Odeljenja za rad je ponovo upozorio na "ozbiljne sigurnosne nedostatke", ali ministar nije ništa preduzeo. Šest dana kasnije, muškarci su bili zarobljeni.
Za sav medijski cirkus na mestu spašavanja, savremeni Čile je zemlja neizgovorenog. U Vili Grimaldi (Villa Grimaldi), u predgrađu prestonice, Santiago, znak kaže: "Zaboravljena prošlost je puna sećanja". To je bio centar za mučenje gde je stotine ljudi ubijeno i nestalo, zbog suprotstavljanja fašizmu koji su general Pinochet i njegovi poslovni saveznici doneli u Čile. Njegova sablasna prisutnost nadvijena je lepotom Anda, a čovek koji otključava kapiju je nekada živeo u blizini i pamti krike.
Jednog zimskog jutra 2006. godine, tamo me je odvela Sara De Witt, koja je bila u zatvoru kao studentski aktivista i koja sada živi u Londonu. Bila je izlagana elektrošokovima i prebijana, ali je preživela. Kasnije, odvezli smo se do kuće Salvador-a Allende-a, velikog demokrate i reformiste koji je nestao kada je Pinochet preuzeo vlast 11. septembra 1973. godine – 11. septembar (9/11) Latinske Amerike. Njegova kuća je tiha bela zgrada bez znaka ili oznake.
Svuda, čini mi se, Allende-ovo ime je eliminisano. Samo na usamljenom spomeniku na groblju ugravirane su reči: "Predsednik Republike", kao deo sećanja na "ejecutados Politicos": oni koji su "pogubljeni zbog političkih razloga". Allende je digao ruku na sebe kada je Pinochet bombardovao predsedničku palatu britanskim avionima, dok je američki ambasador sve to posmatrao.
Danas, u Čileu je demokratija, mada se mnogi ne bi složili sa tim, naročito oni u barrios-ima (prim. prev. delovi grada gde žive siromašni ljudi, nama poznatiji pod nazivom favele) koji su prisiljeni da kopaju po kontejnerima da bi našli hranu i koji kradu struju. Tokom 1990. godine, Pinochet je zaveštao kompromitovani ustavnopravni poredak, kao uslov svog povlačenja i povlačenja vojske u političku pozadinu. Ovo je omogućilo da široko rasprostranjene reformističke stranke, poznate kao Concertación, budu stalno podeljene ili uvučene u legitimisanje ekonomskog dizajna naslednika diktatora. Na poslednjim izborima, desno orijentisana “Koalicija za promene”, kreacija Pinochet-ovog ideologa Jaime-a Guzman-a, preuzela je vlast pod vođstvom predsednika Sebastian-a Piñera-e. Krvavo izumiranje stvarne demokratije koje je počelo sa smrću Allende-a je, nevidljivo, završeno.
Piñera je milijarder koji kontroliše deo posla u rudarstvu, energetskom sektoru i industriji maloprodaje. On je stvorio svoje bogatstvo nakon Pinochet-ovog puča i tokom "eksperimenata" slobodnog tržišta fanatika sa Univerziteta u Čikagu, poznatih kao Čikaški momci (Chicago Boys). Njegov brat i bivši poslovni partner, Jose Piñera, ministar rada za vreme Pinochet-a, privatizovao je rudarstvo i državne penzije i uništio sindikate. To je pozdravljeno u Washingtonu kao "ekonomsko čudo", model novog kulta neoliberalizma koji će "pomeriti" kontinent i obezbediti kontrolu sa severa.
Danas, Čile je kritički nastrojen prema Obaminom vraćanju nezavisnih demokratija u Ekvador, Boliviju i Venecuelu. Piñera-in najbliži saveznik je glavni čovek Washington-a, Juan Manuel Santos, novi predsednik Kolumbije, „zemlje domaćina“ 7 američkih vojnih baza i zloglasnih ljudskih prava, poznatih Čileancima koji su trpeli za vreme Pinochet-ovog terora.
Čile posle Pinochet-a je zadržao sopstvene trajne zloupotrebe u senci. Porodice i dalje pokušavaju da se oporave od mučenja ili nestanka voljenih osoba podnoseći predrasude države i zaposlenih. Oni koji ne ćute su Mapuche narod, jedina autohtona nacija koju španski osvajači nisu porazili. Krajem 19. veka, evropski doseljenici nezavisnog Čilea vodili su svoj rasistički "Rat istrebljenja" protiv Mapuche naroda koji su ostavljeni kao osiromašeni autsajderi. Tokom 1000 dana Allende-ove vlasti, to je počelo da se menja. Pojedina zemlja koja je pripadala Mapuche-ima im je vraćena i dug pravde je prepoznat.
Od tada, žestok, u velikom obimu neprijavljen rat je bio vođen protiv Mapuche naroda. Šumarskim korporacijama je bilo dopušteno da uzmu njihovu zemlju, a njihov otpor je bio dočekan ubistvima, nestancima i proizvoljnim progonima pod "antiterorističkim" zakonima koje donosi diktatura. U svojim kampanjama građanske neposlušnosti, niko od Mapuche naroda nije povredio bilo koga. Puke optužbe vlasnika zemlje ili biznismena da je Mapuche "možda" nezakonito stupio na zemlju sopstvenih pradedova je često dovoljno za policiju da ih optuži za kaznena dela koja dovode do Kafkijanskih suđenja sa anonimnim svedocima i zatvorskim kaznama do 20 godina. Oni su, zapravo, politički zatvorenici.
Dok se svet raduje spektaklu spašavanja rudara, 38 Mapuche štrajkača glađu nisu vesti. Oni zahtevaju kraj Pinochet-ovih zakona koji se koriste protiv njih, kao što su "teroristička podmetanja požara", i pravdu stvarne demokratije. 9. oktobra, svi osim jednog štrajkača glađu završili su protest nakon 90 dana bez hrane. Mladi Mapuche, Luis Marileo, kaže da će nastaviti. 18. oktobra, predsednik Piñera treba da održi predavanje na temu "tekući događaji" na Londonskoj školi za ekonomiju (London School of Economics). On bi trebao da se podseti o njihovom iskustvu i zašto.
Chile's Ghosts Are Not Being Rescued
Napisao: John Pilger
Objavljeno na: NewStatesman, johnpilger.com,
Mapuche International Link, Dandelion Salad i
Truthout
13. i 14. oktobra 2010. godine
Spašavanje 33 rudara u Čileu je izuzetna drama puna patetike i junaštva. Ona je takođe medijski bum za čileansku vladu, čije je svako dobročinstvo snimljeno šumama kamera. Čovek ne može a da ne bude impresioniran. Međutim, kao i svi veliki medijski događaji, to je fasada.
Nesreća u kojoj su zarobljeni rudari nije neobična u Čileu i neizbežna je posledica nemilosrdnog ekonomskog sistema koji se jedva promenio od diktature generala Augusto-a Pinochet-a. Bakar je čileansko zlato, i učestalost rudarskih nesreća ide u korak sa cenama i profitom. Svake godine postoji, u proseku, 39 nesreća sa fatalnim ishodima u privatizovanim čileanskim rudnicima. Rudnik "San Jose", gde zarobljeni muškarci rade, postao je toliko nesiguran u 2007. i morao je da bude zatvoren – ali ne za dugo. 30. jula ove godine, izveštaj (Vladinog) Odeljenja za rad je ponovo upozorio na "ozbiljne sigurnosne nedostatke", ali ministar nije ništa preduzeo. Šest dana kasnije, muškarci su bili zarobljeni.
Za sav medijski cirkus na mestu spašavanja, savremeni Čile je zemlja neizgovorenog. U Vili Grimaldi (Villa Grimaldi), u predgrađu prestonice, Santiago, znak kaže: "Zaboravljena prošlost je puna sećanja". To je bio centar za mučenje gde je stotine ljudi ubijeno i nestalo, zbog suprotstavljanja fašizmu koji su general Pinochet i njegovi poslovni saveznici doneli u Čile. Njegova sablasna prisutnost nadvijena je lepotom Anda, a čovek koji otključava kapiju je nekada živeo u blizini i pamti krike.
Jednog zimskog jutra 2006. godine, tamo me je odvela Sara De Witt, koja je bila u zatvoru kao studentski aktivista i koja sada živi u Londonu. Bila je izlagana elektrošokovima i prebijana, ali je preživela. Kasnije, odvezli smo se do kuće Salvador-a Allende-a, velikog demokrate i reformiste koji je nestao kada je Pinochet preuzeo vlast 11. septembra 1973. godine – 11. septembar (9/11) Latinske Amerike. Njegova kuća je tiha bela zgrada bez znaka ili oznake.
Svuda, čini mi se, Allende-ovo ime je eliminisano. Samo na usamljenom spomeniku na groblju ugravirane su reči: "Predsednik Republike", kao deo sećanja na "ejecutados Politicos": oni koji su "pogubljeni zbog političkih razloga". Allende je digao ruku na sebe kada je Pinochet bombardovao predsedničku palatu britanskim avionima, dok je američki ambasador sve to posmatrao.
Danas, u Čileu je demokratija, mada se mnogi ne bi složili sa tim, naročito oni u barrios-ima (prim. prev. delovi grada gde žive siromašni ljudi, nama poznatiji pod nazivom favele) koji su prisiljeni da kopaju po kontejnerima da bi našli hranu i koji kradu struju. Tokom 1990. godine, Pinochet je zaveštao kompromitovani ustavnopravni poredak, kao uslov svog povlačenja i povlačenja vojske u političku pozadinu. Ovo je omogućilo da široko rasprostranjene reformističke stranke, poznate kao Concertación, budu stalno podeljene ili uvučene u legitimisanje ekonomskog dizajna naslednika diktatora. Na poslednjim izborima, desno orijentisana “Koalicija za promene”, kreacija Pinochet-ovog ideologa Jaime-a Guzman-a, preuzela je vlast pod vođstvom predsednika Sebastian-a Piñera-e. Krvavo izumiranje stvarne demokratije koje je počelo sa smrću Allende-a je, nevidljivo, završeno.
Piñera je milijarder koji kontroliše deo posla u rudarstvu, energetskom sektoru i industriji maloprodaje. On je stvorio svoje bogatstvo nakon Pinochet-ovog puča i tokom "eksperimenata" slobodnog tržišta fanatika sa Univerziteta u Čikagu, poznatih kao Čikaški momci (Chicago Boys). Njegov brat i bivši poslovni partner, Jose Piñera, ministar rada za vreme Pinochet-a, privatizovao je rudarstvo i državne penzije i uništio sindikate. To je pozdravljeno u Washingtonu kao "ekonomsko čudo", model novog kulta neoliberalizma koji će "pomeriti" kontinent i obezbediti kontrolu sa severa.
Danas, Čile je kritički nastrojen prema Obaminom vraćanju nezavisnih demokratija u Ekvador, Boliviju i Venecuelu. Piñera-in najbliži saveznik je glavni čovek Washington-a, Juan Manuel Santos, novi predsednik Kolumbije, „zemlje domaćina“ 7 američkih vojnih baza i zloglasnih ljudskih prava, poznatih Čileancima koji su trpeli za vreme Pinochet-ovog terora.
Čile posle Pinochet-a je zadržao sopstvene trajne zloupotrebe u senci. Porodice i dalje pokušavaju da se oporave od mučenja ili nestanka voljenih osoba podnoseći predrasude države i zaposlenih. Oni koji ne ćute su Mapuche narod, jedina autohtona nacija koju španski osvajači nisu porazili. Krajem 19. veka, evropski doseljenici nezavisnog Čilea vodili su svoj rasistički "Rat istrebljenja" protiv Mapuche naroda koji su ostavljeni kao osiromašeni autsajderi. Tokom 1000 dana Allende-ove vlasti, to je počelo da se menja. Pojedina zemlja koja je pripadala Mapuche-ima im je vraćena i dug pravde je prepoznat.
Od tada, žestok, u velikom obimu neprijavljen rat je bio vođen protiv Mapuche naroda. Šumarskim korporacijama je bilo dopušteno da uzmu njihovu zemlju, a njihov otpor je bio dočekan ubistvima, nestancima i proizvoljnim progonima pod "antiterorističkim" zakonima koje donosi diktatura. U svojim kampanjama građanske neposlušnosti, niko od Mapuche naroda nije povredio bilo koga. Puke optužbe vlasnika zemlje ili biznismena da je Mapuche "možda" nezakonito stupio na zemlju sopstvenih pradedova je često dovoljno za policiju da ih optuži za kaznena dela koja dovode do Kafkijanskih suđenja sa anonimnim svedocima i zatvorskim kaznama do 20 godina. Oni su, zapravo, politički zatvorenici.
Dok se svet raduje spektaklu spašavanja rudara, 38 Mapuche štrajkača glađu nisu vesti. Oni zahtevaju kraj Pinochet-ovih zakona koji se koriste protiv njih, kao što su "teroristička podmetanja požara", i pravdu stvarne demokratije. 9. oktobra, svi osim jednog štrajkača glađu završili su protest nakon 90 dana bez hrane. Mladi Mapuche, Luis Marileo, kaže da će nastaviti. 18. oktobra, predsednik Piñera treba da održi predavanje na temu "tekući događaji" na Londonskoj školi za ekonomiju (London School of Economics). On bi trebao da se podseti o njihovom iskustvu i zašto.
Thursday, 7 October 2010
Kontroverze mamografije: rasprodaja žena?
Naslov originalnog teksta:
The Mammography Controversy: Selling Out Women?
Napisao/la: Cameron Salisbury
Objavljeno na: Dandelion Salad, Opedinfo.com i
Arthritis-Alternatives
5. oktobra 2010. godine
Nedavno objavljena Švedska studija govori da mamogrami spašavaju žene u 40-tim godinama života. To je u suprotnosti sa brojnim studijama, izvedenim u proteklih 20 godina, kao i preporukama Američkog lekarskog koledža (The American College of Physicians) iz 2007. i stručnjaka iz Američke radne grupe za preventivne usluge (U.S. Preventive Services Task Force) iz 2009., koji su zaključili da dobrobit od mamografskih snimanja pre 50-te godine ne prevazilazi njene rizike; nešto što je široko priznato u javnim zdravstvenim krugovima, od kada je mamografija u kasnim 80-tim godinama prošlog veka postala unosan posao.
Prvo, Švedska studija (Swedish study). Nikada to ne biste saznali da slušate TV dokumentarce i njihovu navijačku sekciju, ali Švedsku studiju su naučnici naveliko kritikovali zbog nedostatka unutrašnje konzistentnosti. Istraživačka grupa kojoj je urađena mamografija nije slična sa uporednom grupom koja nije, i ne odvaja rizike od koristi. Nikakvi zaključci bilo koje vrste se ne mogu izvući iz takvih papazjanija.
Sledeće: navijačka sekcija. Razumljivo je da kanali koji 24 časa prenose vesti traže nešto da ispune etar i da će biti veoma zainteresovani za bilo šta što može da održi pažnju gledaoca. Nije tako razumljivo da bi ignorisali studiju koju je nedelju-dve ranije objavio Norway i Harvard (Norway and Harward) koja ne samo da potvrđuje otkrića Radne grupe, već ispituje da li mamogrami uopšte doprinose ženama bilo kog uzrasta. Drugačije rečeno, direktna kontradikcija Švedskoj studiji koja, takođe, izuzetno, ispituje vrednosti mamografskog skrininga za bilo koga i ne privlači nikakvu medijsku pažnju.
Najgori od vođe navijača Švedske studije je bio dr Richard Besser, bivši direktor Centra za kontrolu bolesti i prevenciju i sada stručnjak koji govori o svim medicinskim temama za ABC (prim. prev. američka televizijska mreža). U programu, njegovo mišljenje je bilo da treba da se rade mamogrami ženama u 40-tim godinama, zbog te očigledno “dobro urađene studije” koju on nikada nije pošteno ni pročitao, niti je proverena za njega. Rekao je da nema razloga da se dovode u pitanje saznanja švedskog članka i da žene treba da pitaju: “Zašto da ne? Zašto ja ne bih uradila mamogram?
U redu, doktore Besser. Hajde da pričamo o tome zašto ne.
Preuveličana dijagnoza (Overdiagnosis). Zato što su skrining testovi često zasnovani na nepreciznim merenjima i podložni su ljudskoj grešci, kao mamogram i PSA test za rak prostate, mnogo ljudi dobije pogrešne dijagnoze da im je život u opasnosti, a nije tako. Kada se dijagnostifikuje rak dojke, sledeći koraci su predodređeni. Ono što sledi je izuzetna uznemirenost pacijenta, razgovori sa radiolozima, onkolozima, hirurzima i drugim doktorima, kako da postupaju, redosled lečenja i nuspojave svakog koraka. U svaki nivo diskusije uključeni su i ogromni troškovi
I razmotrimo ovo: oko 1.300 žena preko 50 godina mora da bude podvrgnuto skriningu godinama, da bi se sprečila jedna smrt. U 40-tim godinama ta brojka iznosi 1.900 žena. To je na hiljade mamograma, stotine biopsija, i mnogo kancera tretiranih kao da ugrožavaju život, a nije tako.
Ono što niko neće reći pacijentkinji je da pojedini kanceri sporo napreduju, ili se neće proširiti, ili mogu da se očiste samostalno, kada imuni sistem žene priskače u pomoć. Takvi kanceri treba samo da se posmatraju, nikakva nepospredna akcija nije neophodna. Procenjeno je da 25-30% kancera dojke pronađenih na mamogramima predstavlja rezultat preuveličane dijagnoze. Dalje, kod oko 6% slučajeva detektovani kancer dojke na mamogramu je lažno pozitivan. Prevedeno, to znači da je više od 1-oj pacijentkinji od njih 20 rečeno da ima rak dojke, a nema ga.
Postoji veliki emocionalni i finansijski trošak povezan sa prekomernim i pogrešnim dijagnozama, deo obrazloženja Američke radne grupe za preventivne usluge iz 2009. Druga strana rizika povezanih sa mamogramima govori da su neodgovarajući za žene u 40-tim godinama koje ionako imaju nizak rizik da obole od raka dojke.
2. Zračenje: Svaka doza zračenja od RTG snimanja pluća, zuba, mamograma i ostalih izvora – je kumulativna. Kada govorimo o zračenju, ništa nije besplatno. Zračenje oštećuje DNK i poznato je po tome da uzrokuje ozbiljne bolesti, jer je i naučnica koja ih je otkrila, gospođa Curie, umrla od aplastične anemije. Promene koje nastaju u strukturi DNK, a posledica su RTG zraka mogu kasnije da prouzrokuju kancer. To je glavni razlog za duboku zabrinutost i kriticizam među mnogim naučnicima koji se tiče mamograma. To je razlog da se izbegne nepotrebno izlaganje RTG zracima (i da se eliminišu snimanja zuba kod rutinskih poseta zubaru). Jedna studija pokazala je mnogo veću incidencu invazivnog kancera dojke kod žena koje su bile izložene rutinskoj mamografiji u odnosu na žene koje nisu. Sumnja među pojedinim naučnicima je da je za to odgovorna mamografija.
Šta su stručnjaci rekli:
Dr Otis Brawley, medicinski direktor Američkog udruženja za kancer (American Cancer Society).
Dr Brawley je, pod pritiskom svog poslodavca, odmah povukao komentar, ali nije mogao da ga izbriše iz arhive.
Od doktora Epsteina (Kalifornijski univerzitet, Los Anđeles - UCLA) and Bertella, (Međunarodni doktori za humanitarnu medicinu - International Physicians for Humanitarian Medicine):
Činjenice o mamografiji su u potpunoj suprotnosti sa onim što je najviše objavljivano o skriningu, tj. da “mamografija spašava živote”.
Zašto jednostrani naglasak na skrining tako sumnjive vrednosti? Zato što je skrining unosan posao.
Ambulantni mamografi, i oni samostalni (prim. prev. putujući digitalni mamograf B92) i oni u bolnicama, generišu milijarde dolara svojim vlasnicima svake godine. Neke od ovih klinika mogu da pregledaju stotine hiljada žena godišnje. Zastupničke grupacije poput Američkog društva za kancer (American Society for Cancer - ACS) primaju značajna sredstva od proizvođača rentgena i mamograma i uporno odolevaju otporu za menjanjem preporuka za mamografske skrininge.
Doktori Epstein i Bertell, ponovo:
Nekoliko stvari se desilo tokom tih godina koje su doprinele tome. Iako bi zastupničke grupacije volele da pripišu mamografiji ovakve trendove, činjenica je da je broj žena kojima su urađeni mamogrami u padu, u spoju sa promenom u dijagnozi i stopi smrtnosti. Tako nije moguće da je skrining uzrok pada mortaliteta. U stvari, stvarnost je možda sasvim suprotna, kao što pojedini naučnici veruju. Možda smanjen broj skrininga znači manje raka dojke.
Tokom 2002., glavna studija je objavljena, povezujući upotrebu hormonske supstitucione terapije (Hormone Replacement Therapy - HRT) sa rakom dojke, nakon čega je primena hormonske supstitucione terapije kod žena u menopauzi brzo opala. U tom trenutku, niko nije tačno znao kakve statističke efekte je ova promena imala na smrtne ishode kancera dojke, ali nema sumnje da je doprinela njenom padu.
Postoji i drugi značajan rizik i to je polikarbonatna plastika (polycarbonate plastics) koju srećemo kod flaširane vode, konzervirane hrane i na svakom drugom koraku. Neke od ovih plastika su kancerogene, a neke predstavljaju remetilačke faktore endokrinog sistema, izazivajući takve stvari kao što je pubertet kod naših ćerki koje imaju 7 godina, kao i rak dojke, i verovatno moguće reproduktivne probleme i ozbiljan pad u broju spermatozoida kod muškaraca, naročito u Sjedinjenim američkim državama.
Način da se pobedi rak dojke, izgleda mi, je da otklonimo iz naših života što više faktora koji uzrokuju rak, a to uključuje lekove, hemikalije iz prirodnog okruženja, kao što je plastika sa kojom živimo i nenamerno unosimo putem hrane i pića, kao i rentgenska zračenja iz svih izvora.
U ovom članku, postavio/la sam linkove ka svega nekoliko od mnogih izvora dostupnih na internetu koji diskutuju o mamografiji, raku dojke, polikarbonatima i razlozima za pad stope smrtnih ishoda. Nadam se da je poruka koju ćete poneti je da moramo da budemo oprezni sa poigravanjem osetljivog čuda, što je naše zdravo telo, i da odbijemo da dozvolimo drugima da potkopaju naše blagostanje.
The Mammography Controversy: Selling Out Women?
Napisao/la: Cameron Salisbury
Objavljeno na: Dandelion Salad, Opedinfo.com i
Arthritis-Alternatives
5. oktobra 2010. godine
Nedavno objavljena Švedska studija govori da mamogrami spašavaju žene u 40-tim godinama života. To je u suprotnosti sa brojnim studijama, izvedenim u proteklih 20 godina, kao i preporukama Američkog lekarskog koledža (The American College of Physicians) iz 2007. i stručnjaka iz Američke radne grupe za preventivne usluge (U.S. Preventive Services Task Force) iz 2009., koji su zaključili da dobrobit od mamografskih snimanja pre 50-te godine ne prevazilazi njene rizike; nešto što je široko priznato u javnim zdravstvenim krugovima, od kada je mamografija u kasnim 80-tim godinama prošlog veka postala unosan posao.
Prvo, Švedska studija (Swedish study). Nikada to ne biste saznali da slušate TV dokumentarce i njihovu navijačku sekciju, ali Švedsku studiju su naučnici naveliko kritikovali zbog nedostatka unutrašnje konzistentnosti. Istraživačka grupa kojoj je urađena mamografija nije slična sa uporednom grupom koja nije, i ne odvaja rizike od koristi. Nikakvi zaključci bilo koje vrste se ne mogu izvući iz takvih papazjanija.
Sledeće: navijačka sekcija. Razumljivo je da kanali koji 24 časa prenose vesti traže nešto da ispune etar i da će biti veoma zainteresovani za bilo šta što može da održi pažnju gledaoca. Nije tako razumljivo da bi ignorisali studiju koju je nedelju-dve ranije objavio Norway i Harvard (Norway and Harward) koja ne samo da potvrđuje otkrića Radne grupe, već ispituje da li mamogrami uopšte doprinose ženama bilo kog uzrasta. Drugačije rečeno, direktna kontradikcija Švedskoj studiji koja, takođe, izuzetno, ispituje vrednosti mamografskog skrininga za bilo koga i ne privlači nikakvu medijsku pažnju.
Najgori od vođe navijača Švedske studije je bio dr Richard Besser, bivši direktor Centra za kontrolu bolesti i prevenciju i sada stručnjak koji govori o svim medicinskim temama za ABC (prim. prev. američka televizijska mreža). U programu, njegovo mišljenje je bilo da treba da se rade mamogrami ženama u 40-tim godinama, zbog te očigledno “dobro urađene studije” koju on nikada nije pošteno ni pročitao, niti je proverena za njega. Rekao je da nema razloga da se dovode u pitanje saznanja švedskog članka i da žene treba da pitaju: “Zašto da ne? Zašto ja ne bih uradila mamogram?
U redu, doktore Besser. Hajde da pričamo o tome zašto ne.
Preuveličana dijagnoza (Overdiagnosis). Zato što su skrining testovi često zasnovani na nepreciznim merenjima i podložni su ljudskoj grešci, kao mamogram i PSA test za rak prostate, mnogo ljudi dobije pogrešne dijagnoze da im je život u opasnosti, a nije tako. Kada se dijagnostifikuje rak dojke, sledeći koraci su predodređeni. Ono što sledi je izuzetna uznemirenost pacijenta, razgovori sa radiolozima, onkolozima, hirurzima i drugim doktorima, kako da postupaju, redosled lečenja i nuspojave svakog koraka. U svaki nivo diskusije uključeni su i ogromni troškovi
I razmotrimo ovo: oko 1.300 žena preko 50 godina mora da bude podvrgnuto skriningu godinama, da bi se sprečila jedna smrt. U 40-tim godinama ta brojka iznosi 1.900 žena. To je na hiljade mamograma, stotine biopsija, i mnogo kancera tretiranih kao da ugrožavaju život, a nije tako.
Ono što niko neće reći pacijentkinji je da pojedini kanceri sporo napreduju, ili se neće proširiti, ili mogu da se očiste samostalno, kada imuni sistem žene priskače u pomoć. Takvi kanceri treba samo da se posmatraju, nikakva nepospredna akcija nije neophodna. Procenjeno je da 25-30% kancera dojke pronađenih na mamogramima predstavlja rezultat preuveličane dijagnoze. Dalje, kod oko 6% slučajeva detektovani kancer dojke na mamogramu je lažno pozitivan. Prevedeno, to znači da je više od 1-oj pacijentkinji od njih 20 rečeno da ima rak dojke, a nema ga.
Postoji veliki emocionalni i finansijski trošak povezan sa prekomernim i pogrešnim dijagnozama, deo obrazloženja Američke radne grupe za preventivne usluge iz 2009. Druga strana rizika povezanih sa mamogramima govori da su neodgovarajući za žene u 40-tim godinama koje ionako imaju nizak rizik da obole od raka dojke.
2. Zračenje: Svaka doza zračenja od RTG snimanja pluća, zuba, mamograma i ostalih izvora – je kumulativna. Kada govorimo o zračenju, ništa nije besplatno. Zračenje oštećuje DNK i poznato je po tome da uzrokuje ozbiljne bolesti, jer je i naučnica koja ih je otkrila, gospođa Curie, umrla od aplastične anemije. Promene koje nastaju u strukturi DNK, a posledica su RTG zraka mogu kasnije da prouzrokuju kancer. To je glavni razlog za duboku zabrinutost i kriticizam među mnogim naučnicima koji se tiče mamograma. To je razlog da se izbegne nepotrebno izlaganje RTG zracima (i da se eliminišu snimanja zuba kod rutinskih poseta zubaru). Jedna studija pokazala je mnogo veću incidencu invazivnog kancera dojke kod žena koje su bile izložene rutinskoj mamografiji u odnosu na žene koje nisu. Sumnja među pojedinim naučnicima je da je za to odgovorna mamografija.
Šta su stručnjaci rekli:
Dr Otis Brawley, medicinski direktor Američkog udruženja za kancer (American Cancer Society).
Ne želimo da ljudi paniče, ali priznajem da je američka medicina previše obećala kada govorimo o skriningu. Prednosti skrininga su preuveličane.
Dr Brawley je, pod pritiskom svog poslodavca, odmah povukao komentar, ali nije mogao da ga izbriše iz arhive.
Od doktora Epsteina (Kalifornijski univerzitet, Los Anđeles - UCLA) and Bertella, (Međunarodni doktori za humanitarnu medicinu - International Physicians for Humanitarian Medicine):
Činjenice o mamografiji su u potpunoj suprotnosti sa onim što je najviše objavljivano o skriningu, tj. da “mamografija spašava živote”.
Rutinska mamografija proizvodi nepriznato visoku dozu zračenja. Ako žena sledi tekuće smernice za zračenje u premenopauzi, tokom 10-godišenjeg perioda, primiće ukupnu dozu zračenja od 5 rada. To se približava nivou izloženosti zračenja Japanke koja je udaljena 1,6 kilometara od epicentra atomskih bombi bačenih na Hirošimu ili Nagasaki. (prim. prev. ovaj podatak treba proveriti)
Zašto jednostrani naglasak na skrining tako sumnjive vrednosti? Zato što je skrining unosan posao.
Ambulantni mamografi, i oni samostalni (prim. prev. putujući digitalni mamograf B92) i oni u bolnicama, generišu milijarde dolara svojim vlasnicima svake godine. Neke od ovih klinika mogu da pregledaju stotine hiljada žena godišnje. Zastupničke grupacije poput Američkog društva za kancer (American Society for Cancer - ACS) primaju značajna sredstva od proizvođača rentgena i mamograma i uporno odolevaju otporu za menjanjem preporuka za mamografske skrininge.
Doktori Epstein i Bertell, ponovo:
Mamografska industrija izvodi istraživanja za ACS i njihove stipendiste, služi u savetodavnim odborima i donira značajna sredstva.Incidenca dijagnoze kancera dojke i smrt je u značajnom padu od 1999., oko 2% svake godine. Između 2000. i 2006., poslednja godina za koju mogu da pronađem podatke, stopa smrtnosti je pala za skoro 13%. Između 1990. i 2006., stopa mortaliteta je pala za skoro 30%.
DuPont (prim. prev. američki gigant za proizvodnju GMO hrane) je takođe značajan finansijer ACS-ovog programa za podizanje svesti o zdravlju dojki, sponzoriše televizijske emisije i druge medijske produkcije, nudeći ACS-ovu literaturu bolnicama, klinikama, medicinskim institucijama i doktorima, pravi obrazovne filmove i agresivno lobira (američki) Kongres za zakonodavstvo, promovišući opštenacionalnu dostupnost uslugama mamografije.”
Nekoliko stvari se desilo tokom tih godina koje su doprinele tome. Iako bi zastupničke grupacije volele da pripišu mamografiji ovakve trendove, činjenica je da je broj žena kojima su urađeni mamogrami u padu, u spoju sa promenom u dijagnozi i stopi smrtnosti. Tako nije moguće da je skrining uzrok pada mortaliteta. U stvari, stvarnost je možda sasvim suprotna, kao što pojedini naučnici veruju. Možda smanjen broj skrininga znači manje raka dojke.
Tokom 2002., glavna studija je objavljena, povezujući upotrebu hormonske supstitucione terapije (Hormone Replacement Therapy - HRT) sa rakom dojke, nakon čega je primena hormonske supstitucione terapije kod žena u menopauzi brzo opala. U tom trenutku, niko nije tačno znao kakve statističke efekte je ova promena imala na smrtne ishode kancera dojke, ali nema sumnje da je doprinela njenom padu.
Postoji i drugi značajan rizik i to je polikarbonatna plastika (polycarbonate plastics) koju srećemo kod flaširane vode, konzervirane hrane i na svakom drugom koraku. Neke od ovih plastika su kancerogene, a neke predstavljaju remetilačke faktore endokrinog sistema, izazivajući takve stvari kao što je pubertet kod naših ćerki koje imaju 7 godina, kao i rak dojke, i verovatno moguće reproduktivne probleme i ozbiljan pad u broju spermatozoida kod muškaraca, naročito u Sjedinjenim američkim državama.
Način da se pobedi rak dojke, izgleda mi, je da otklonimo iz naših života što više faktora koji uzrokuju rak, a to uključuje lekove, hemikalije iz prirodnog okruženja, kao što je plastika sa kojom živimo i nenamerno unosimo putem hrane i pića, kao i rentgenska zračenja iz svih izvora.
U ovom članku, postavio/la sam linkove ka svega nekoliko od mnogih izvora dostupnih na internetu koji diskutuju o mamografiji, raku dojke, polikarbonatima i razlozima za pad stope smrtnih ishoda. Nadam se da je poruka koju ćete poneti je da moramo da budemo oprezni sa poigravanjem osetljivog čuda, što je naše zdravo telo, i da odbijemo da dozvolimo drugima da potkopaju naše blagostanje.
Wednesday, 6 October 2010
The Corporation
Dokumentarac The Corporation snimljen 2003. godine predstavlja prikaz nastanka institucije korporacije, čiji je jedini cilj - bogaćenje preko svake mere.
Film je nastao prema knjizi Joel Bakana - The Corporation: The Pathological Pursuit of Profit and Power i traje 145 minuta.
Oficijelni site filma sa brojnim podacima
Film je nastao prema knjizi Joel Bakana - The Corporation: The Pathological Pursuit of Profit and Power i traje 145 minuta.
Oficijelni site filma sa brojnim podacima
Tuesday, 28 September 2010
Seme zla
Šokantno otkriće o genetski modifikovanoj hrani i savremenom trovanju čovečanstva. Genetski modifikovana hrana rezultat je kratovidnog razmišljanja i nepoštovanja prirodnih zakona. Knjiga "Seme uništenja" pokazuje kako je promovisanje ove loše ideje utemeljeno na iskrivljenoj istini, ispuštanju podataka i zataškavanju. Otkrića navedena u ovoj moćnoj knjizi mogla bi pokrenuti revoluciju koju ova tema zaslužuje. (nastavak)
Naslov originala: Seeds of Deception by Jeffrey M. Smith
download na srpskom (.pdf file)
download in English (.pdf file)
Summary in English (.pdf file)
.
.
.
Priču o tome kako je početak eksperimentiranja s GMO doveo do histerije oko ptičje gripe, čemu smo svjedočili i u Hrvatskoj, zvuči kao najnapetiji kriminalistički roman. Prema Engdahlu, sve je počelo kada je privatna zaklada Rockefellerovih počela financirati istraživanje DNK radi kontrole stanovništva u nerazvijenim zemljama, . Zašto? Zato što se američki korporativni sistem još od sedamdesetih godina osjeća ugroženim od revolucija u zemljama tzv. Trećeg svijeta. I tu počinje priča koja zvuči kao znanstvena fantastika, o tome kako je američka vlada sterilizirala milijune žena diljem svijeta u sklopu službenog i javnog programa imunizacije. Pod vodstvom američke Agency for International Development, plan je bio sterilizirati 1/4 žena svijeta. (nastavak)
Naslov originala: Seeds of Destruction: The Hidden Agenda of Genetic Manipulation by F. William Engdahl
download na hrvatskom (.pdf file)
In English on Sribd
.
.
.
GMO crops: EU considers letting member states decide on cultivation
EU Ministers in charge of Agriculture meet on Monday 27 September to hold an exchange of views on the freedom for Member States to decide on the cultivation of genetically modified crops.
.
.
.
EU governments slam Brussels' GM crops plan (28 September 2010)
Naslov originala: Seeds of Deception by Jeffrey M. Smith
download na srpskom (.pdf file)
download in English (.pdf file)
Summary in English (.pdf file)
.
.
.
Priču o tome kako je početak eksperimentiranja s GMO doveo do histerije oko ptičje gripe, čemu smo svjedočili i u Hrvatskoj, zvuči kao najnapetiji kriminalistički roman. Prema Engdahlu, sve je počelo kada je privatna zaklada Rockefellerovih počela financirati istraživanje DNK radi kontrole stanovništva u nerazvijenim zemljama, . Zašto? Zato što se američki korporativni sistem još od sedamdesetih godina osjeća ugroženim od revolucija u zemljama tzv. Trećeg svijeta. I tu počinje priča koja zvuči kao znanstvena fantastika, o tome kako je američka vlada sterilizirala milijune žena diljem svijeta u sklopu službenog i javnog programa imunizacije. Pod vodstvom američke Agency for International Development, plan je bio sterilizirati 1/4 žena svijeta. (nastavak)
Naslov originala: Seeds of Destruction: The Hidden Agenda of Genetic Manipulation by F. William Engdahl
download na hrvatskom (.pdf file)
In English on Sribd
.
.
.
GMO crops: EU considers letting member states decide on cultivation
EU Ministers in charge of Agriculture meet on Monday 27 September to hold an exchange of views on the freedom for Member States to decide on the cultivation of genetically modified crops.
.
.
.
EU governments slam Brussels' GM crops plan (28 September 2010)
_____________________
Life Running Out of Control
Monday, 20 September 2010
Wednesday, 15 September 2010
Halo, halo, stani malo, grickaj čipi čips!
Pojedini od večitih vladara "demokratskog" poretka zemlje Srbije, Mirko Cvetković (premijer Srbije, bivši ministar finansija u prethodnom sazivu Vlade, bivši direktor Agencije za privatizaciju koji je za vreme svog mandata dodeljivao bez tendera konsultantske poslove firmi 'CES Mecon' u kojoj je i sam bio angažovan sredinom 90-ih godina prošlog veka; bivši zamenik bivšeg ministra za privatizaciju Aleksandra Vlahovića; u javnosti poznat kao 'patrijarh konsultantskih poslova') i Mlađan Dinkić koji između ostalog bunca o svojoj nepresušnoj neostvarenoj želji da jednoga dana bude laureat Nobelove nagrade (zato što je uveo "zdravo" bankarstvo) su danas zajedničkim snagama, tj. mukom presekli na dva dela crvenu vrpcu u američkoj multinacionalnoj kompaniji PepsiCo koja je za debele pare kupila Marbo Produkt pre dve godine. Ako vlastodršcima prija čips, prijaće i vama.
Naročito je dirljivo što je Dinkić pomenuo kako će taj industrijski krompir koji se gaji po njivama Srbije da bude i naš izvozni adut?! I još jedna potpuno nebulozna izjava Cvetkovića: "Prehrambena industrija ima poseban značaj za Srbiju, koja može da postane lider te industrije, kao što u regionu već i jeste".
Inače, događaj je upriličen u pogonu Pepsija u Bačkom Magliću, gde su gorepomenuti "porodili" proizvodnu liniju za čips, gde je posao dobilo, hej ljudi, čitavih 100 radnika. E, pa je l' to malo? 100 po 100, pa vi vidite. To se zove strategija zapošljavanja tj. smanjenja siromaštva.
A sve povezano sa člankom: Srbija lider u proizvodnji hrane
Ideje za razmišljanje:
Šta je siromaštvo?
Porastao broj ljudi koji žive ispod (apsolutne) granice siromaštva
Sirotinjo Srbiji si teška
Prepolovljen stočni fond u Srbiji
Анкета о потрошњи домаћинстава – други квартал 2010. (diskutabilan uzorak od 1136 domaćinstava za celu Srbiju koja su vodila dvonedeljni dnevnik potrošnje)
Industrial potatoes are treated with quite massive amounts of pesticides, as these varieties have become very vulnerable to all sorts of pests. (Plant Profile: Potato (Solanum tuberosum))
In industrial potatoes that are used in the fry plants, quality is partly defined as size. This means that farmers who supply the fry industry have to use late varieties such as the Russet Burbank that have to be harvested in October too late for a cover crop. So the fields are bare over the winter. If there is not enough snow, we have what happened last winter - masses of topsoil blows off the field. The Russet Burbank has to have a large amount of fertilizer to reach the size needed for ideal fry production. Because it is in the field for such a long time it needs a lot of protection. Because it has to be harvested in a two week window with a hard end of frost, it has driven a huge scale up in equipment - if you don't get them out of the ground in time- you lose the year. (It's really about the money - Food Trust and Valuable Potatoes)
PepsiCo Chooses to Continue Using GE Ingredients Despite Evidence of Harm
Naročito je dirljivo što je Dinkić pomenuo kako će taj industrijski krompir koji se gaji po njivama Srbije da bude i naš izvozni adut?! I još jedna potpuno nebulozna izjava Cvetkovića: "Prehrambena industrija ima poseban značaj za Srbiju, koja može da postane lider te industrije, kao što u regionu već i jeste".
Inače, događaj je upriličen u pogonu Pepsija u Bačkom Magliću, gde su gorepomenuti "porodili" proizvodnu liniju za čips, gde je posao dobilo, hej ljudi, čitavih 100 radnika. E, pa je l' to malo? 100 po 100, pa vi vidite. To se zove strategija zapošljavanja tj. smanjenja siromaštva.
A sve povezano sa člankom: Srbija lider u proizvodnji hrane
Ideje za razmišljanje:
Šta je siromaštvo?
Porastao broj ljudi koji žive ispod (apsolutne) granice siromaštva
Sirotinjo Srbiji si teška
Prepolovljen stočni fond u Srbiji
Анкета о потрошњи домаћинстава – други квартал 2010. (diskutabilan uzorak od 1136 domaćinstava za celu Srbiju koja su vodila dvonedeljni dnevnik potrošnje)
Industrial potatoes are treated with quite massive amounts of pesticides, as these varieties have become very vulnerable to all sorts of pests. (Plant Profile: Potato (Solanum tuberosum))
In industrial potatoes that are used in the fry plants, quality is partly defined as size. This means that farmers who supply the fry industry have to use late varieties such as the Russet Burbank that have to be harvested in October too late for a cover crop. So the fields are bare over the winter. If there is not enough snow, we have what happened last winter - masses of topsoil blows off the field. The Russet Burbank has to have a large amount of fertilizer to reach the size needed for ideal fry production. Because it is in the field for such a long time it needs a lot of protection. Because it has to be harvested in a two week window with a hard end of frost, it has driven a huge scale up in equipment - if you don't get them out of the ground in time- you lose the year. (It's really about the money - Food Trust and Valuable Potatoes)
PepsiCo Chooses to Continue Using GE Ingredients Despite Evidence of Harm
Sunday, 12 September 2010
Basic Income
Basic Income
Basic Income Studies
Basic Income Earth Network
Lectures on Basic Income
Erich Fromm - The Psychological Aspects of the Guaranteed Income (.pdf file)
Erich Fromm - Imati ili biti (download)
Erich Fromm - Bekstvo od slobode (download)
Richard C. Cook - The Basic Income Guarantee and Monetary Reform: A Tale of Two Ideas
Cost of War Calculator - STWR - Share The World's Resources
Basic Income Studies
Basic Income Earth Network
Lectures on Basic Income
Erich Fromm - The Psychological Aspects of the Guaranteed Income (.pdf file)
Erich Fromm - Imati ili biti (download)
Erich Fromm - Bekstvo od slobode (download)
Richard C. Cook - The Basic Income Guarantee and Monetary Reform: A Tale of Two Ideas
Cost of War Calculator - STWR - Share The World's Resources
Saturday, 11 September 2010
September 11 Anniversary
For almost a decade, this has been a day of solemn remembrance, private memories and shared sorrow for the relatives who gather to honour the nearly 3,000 people killed by al-Qaeda terrorists (???) on that dreadful day in 2001. (from America's agony: September 11 anniversary marked by anger and controversy)
.
.
.
Very few people in Afghanistan have been unaffected by the armed conflict there. Those with direct personal experience make up 60% of the population, and most others also report suffering a range of serious hardships. In total, almost everyone (96%) has been affected in some way – either personally or due to the wider consequences of armed conflict. (from War in Afghanistan)
Opium production in Afghanistan has been on the rise since the downfall of the Taliban in 2001. Based on UNODC data, there has been more opium poppy cultivation in each of the past four growing seasons (2004–2007) than in any one year during Taliban rule. Also, more land is now used for opium in Afghanistan than for coca cultivation in Latin America. In 2007, 93% of the opiates on the world market originated in Afghanistan (from Opium production in Afghanistan)
.
.
.
In December 2007, the Iraqi government reported that there were 5 million orphans in Iraq – nearly half of the country's children.
Some 60–70% of Iraqi children are suffering from psychological problems. (from Iraq War)
President Bush's Cabinet agreed in April 2001 that "Iraq remains a destabilizing influence to the flow of OIL to international markets from the Middle East' and because this is an unacceptable risk to the US 'military intervention' is necessary." (from Official: US Oil at the Heart of Iraq Crisis)
.
.
.
Very few people in Afghanistan have been unaffected by the armed conflict there. Those with direct personal experience make up 60% of the population, and most others also report suffering a range of serious hardships. In total, almost everyone (96%) has been affected in some way – either personally or due to the wider consequences of armed conflict. (from War in Afghanistan)
Opium production in Afghanistan has been on the rise since the downfall of the Taliban in 2001. Based on UNODC data, there has been more opium poppy cultivation in each of the past four growing seasons (2004–2007) than in any one year during Taliban rule. Also, more land is now used for opium in Afghanistan than for coca cultivation in Latin America. In 2007, 93% of the opiates on the world market originated in Afghanistan (from Opium production in Afghanistan)
.
.
.
In December 2007, the Iraqi government reported that there were 5 million orphans in Iraq – nearly half of the country's children.
Some 60–70% of Iraqi children are suffering from psychological problems. (from Iraq War)
President Bush's Cabinet agreed in April 2001 that "Iraq remains a destabilizing influence to the flow of OIL to international markets from the Middle East' and because this is an unacceptable risk to the US 'military intervention' is necessary." (from Official: US Oil at the Heart of Iraq Crisis)
Monday, 16 August 2010
My Penis And Everyone Else’s
My Penis And Everyone Else’s challenges society’s stereotypes of masculinity as well as getting to the heart of why men are so fixated with their members.
Emotional, revelatory, and intensely engaging, this film takes on one of society’s last taboos and culminates in one of the most daring exhibitions ever seen in the UK, as Lawrence puts together the world’s largest collection of penis portraiture ever seen! (Excerpt from main website)
Super je doc, obavezno ga pogledajte, ukoliko već niste!
My Penis and Everyone Else's from Lawrence Barraclough on Vimeo.
tip: 1 inch = 2.54 cm
Human Penis Size
Vagina
A i lepa para može da se uzme mužjacima koji žele da ga uvećaju - "proverenim" metodama... SMS-ovi od 300 din + PDV + "krizni porez" čuda čine, ccccc, ovde i ovde.
Sve, sve, ali da neko stvarno veruje da može da uveća penis za 10 cm?!?!? A i čemu sve to?
I za kraj vicccccc:
Vidio Mujo na nudističkoj plaži u crnca veliku kitu. Diskretno ga upita:
- Reci, bolan, kako si postigao takvu dužinu???"
- Jednostavno, kaže crnac, staviš ga na nakovanj i iskuješ koliko ti je potrebno.
Nakon nekoliko dana sretnu se u gradu i crnac ga priupita:
- Kako ide, jarane?
- Polovično - odgovori Mujo. - Boju sam postigao, sad još samo centimetre. :-D
Sunday, 6 June 2010
Kritika Zakona o volontiranju
Skupština Srbije je 26. maja ove godine usvojila Zakon o volontiranju.
Ovaj zakon u čl. 2 definiše pojam volontiranja kao:
Sad bi neko mogao da kaže da ja brkam pojmove i možda bi imao pravo na tu kritiku. Međutim, kada pročitate čl. 3 ovog zakona koji određuje šta volontiranje NIJE, moramo ipak biti svesni da je teorija jedno, a praksa sasvim nešto drugo. Želim da kažem da čak i kada osoba potpiše Ugovor o volontiranju, ona će to da shvati kao nužno zlo i potencijalnu "ulaznicu" u neku kompaniju i tada će raditi sve (da ne kažem pristaće na sve) nadajući se da će jednog dana zasnovati radni odnos. Dakle, organizator volontiranja će biti formalno pokriven Ugovorom, a u stvari će volontera "koristiti" za ono što njemu najviše odgovara. U zakonu srećemo pojam da organizator volontiranja može biti pravno lice čiji cilj nije sticanje dobiti. Lepo. Npr., da se osvrnemo na EXIT festival. Oni su nedavno tražili 600 volontera. BTW, oni su šta? Neprofitna (humanitarna) organizacija? Da ne pričam o raznim NVO od kojih mi se povraća i kojih prema nekim statistikama u Srbiji ima preko 10.000. One su sve samo nisu neprofitne, gomila raznoraznih lobija kojima cilj sigurno nije tvoje i moje duševno ili pak materijalno blagostanje.
Iz člana 4. se vidi da praktično svako pravno lice, bilo državno ili privatno, može da bude organizator volontiranja, a da to sve lepo podvede kao da ne stiče nikakvu dobit od toga.
Iz načela volontiranja koja su zastupljena u drugom delu Zakona, evidentno je da se volontiranje promoviše kao jačanje razvoja demokratskog društva. Kog bre demokratskog društva? Ili je to ona spika da šljakaš u nekoj multinacionalnoj kompaniji koja maksimalno eksploatiše ljude i uništava prirodne resurse i tome sl., a tebe od nečiste savesti što pušiš trulom kapitalisti, nemirna savest navodi da je opereš kroz kolokvijalni komunistički naziv = društveno-koristan rad (u daljem tekstu, ako bude potrebe: DRKO rad).
U opštem smislu, u ovom Zakonu evidentno je da ne postoji ni donja ni gornja starosna granica za volontere. Odlično, divan namerni propust za zloupotrebu. Dakle od 7 do 77, navali narode, kad nemaš ništa pametnije u svom životu.
Hello, ovo nije organizovana država i društvo, ovo će biti samo legalizovan rad na crno. Mi smo u tzv. tranziciji koja je doduše tajkunizacija i duhovno i materijalno uništavanje države i naroda, ali to se zove - tranzicija. E, pa u takvom nazovi društvenom poretku, volontiranje će biti iskorišćeno da se pre svega mladi ljudi eksploatišu do besvesti, pod parolom jačanja građanske i lične svesti i sličnih blagoglagoljivih sranja. Ne bi me čudilo da mladi ljudi praktično budu uslovljeni da će na kurčev dan da dobiju posao, sa sve Ugovorom o radu, ako pre toga nisu volontirali tj. besplatno radili. Dakle, hoćeš posao, može, ali pre toga imaš da volontiraš i tačka. Eto nama Zapada i Amerike.
Zatim, ne treba se zavaraviti da će bilo ko bilo kada na kugli zemaljskoj progutati ovako nešto, a da ne zna na šta pristaje, odnosno da njeno ili njegovo volontiranje nema lični interes. To je utopistički i neodrživo, jer mi živimo u svetu novca, a ne u svetu razmene roba i usluga, bez materijalne naknade i koristi.
Samim tim, moj stav je da je volontiranje jedan odvratno licemeran pojam, jer ko hoće nekome da pomogne, a da ne dobije ništa zauzvrat, za to mu ne treba zakon kome će da se povinuje i da bude "dobar" i "plemenit" - po zakonu, već duboko razvijena lična svest i etika. Sve ostalo spada u domen žestoke eksploatacije i produbljivanja "demokratskih" robovlasničkih odnosa.
P. S. Smehotresno je da je kod "dugoročnog" volontiranja koje dakle može trajati do smrti individue zakonodavac predvideo da isti/a dobija džeparac (da, džeparac piše u Zakonu, čl. 10, st. 6) čiji mesečni iznos ne može biti veći od 30% od neto iznosa minimalne mesečne zarade za puno radno vreme u Republici Srbiji. Za statistiku konsultujte ovu lokaciju, pa sami preračunajte koliko su to samo "veliki" novci. Da skratim priču, to vam sad dođe oko 4.500 dinara mesečno. Smešno i žalosno.
Ovaj zakon u čl. 2 definiše pojam volontiranja kao:
Volontiranje, u smislu ovog zakona, jeste organizovano dobrovoljno pružanje usluge ili obavljanje aktivnosti od opšteg interesa, za opšte dobro ili za dobro drugog lica, bez isplate novčane naknade ili potraživanja druge imovinske koristi, osim ako ovim zakonom nije drukčije određeno. (prim. autora: nije definisano drugačije)Dakle, prvi problem je što kod definicije dugoročnog volontiranja nigde nije određeno (ni u daljem tekstu zakona) koliki je to maksimalni vremenski period koji je moguće obavljati volontiranje. Zar zapravo veliki broj fiktivno zaposlenih u Srbiji ne radi prinudno volonterski?
Dugoročno volontiranje jeste volontiranje koje traje duže od 10 časova nedeljno, najmanje tri meseca bez prekida.
Odredbe ovog zakona primenjuju se na kratkoročno i dugoročno volontiranje
Sad bi neko mogao da kaže da ja brkam pojmove i možda bi imao pravo na tu kritiku. Međutim, kada pročitate čl. 3 ovog zakona koji određuje šta volontiranje NIJE, moramo ipak biti svesni da je teorija jedno, a praksa sasvim nešto drugo. Želim da kažem da čak i kada osoba potpiše Ugovor o volontiranju, ona će to da shvati kao nužno zlo i potencijalnu "ulaznicu" u neku kompaniju i tada će raditi sve (da ne kažem pristaće na sve) nadajući se da će jednog dana zasnovati radni odnos. Dakle, organizator volontiranja će biti formalno pokriven Ugovorom, a u stvari će volontera "koristiti" za ono što njemu najviše odgovara. U zakonu srećemo pojam da organizator volontiranja može biti pravno lice čiji cilj nije sticanje dobiti. Lepo. Npr., da se osvrnemo na EXIT festival. Oni su nedavno tražili 600 volontera. BTW, oni su šta? Neprofitna (humanitarna) organizacija? Da ne pričam o raznim NVO od kojih mi se povraća i kojih prema nekim statistikama u Srbiji ima preko 10.000. One su sve samo nisu neprofitne, gomila raznoraznih lobija kojima cilj sigurno nije tvoje i moje duševno ili pak materijalno blagostanje.
Iz člana 4. se vidi da praktično svako pravno lice, bilo državno ili privatno, može da bude organizator volontiranja, a da to sve lepo podvede kao da ne stiče nikakvu dobit od toga.
Iz načela volontiranja koja su zastupljena u drugom delu Zakona, evidentno je da se volontiranje promoviše kao jačanje razvoja demokratskog društva. Kog bre demokratskog društva? Ili je to ona spika da šljakaš u nekoj multinacionalnoj kompaniji koja maksimalno eksploatiše ljude i uništava prirodne resurse i tome sl., a tebe od nečiste savesti što pušiš trulom kapitalisti, nemirna savest navodi da je opereš kroz kolokvijalni komunistički naziv = društveno-koristan rad (u daljem tekstu, ako bude potrebe: DRKO rad).
U opštem smislu, u ovom Zakonu evidentno je da ne postoji ni donja ni gornja starosna granica za volontere. Odlično, divan namerni propust za zloupotrebu. Dakle od 7 do 77, navali narode, kad nemaš ništa pametnije u svom životu.
Hello, ovo nije organizovana država i društvo, ovo će biti samo legalizovan rad na crno. Mi smo u tzv. tranziciji koja je doduše tajkunizacija i duhovno i materijalno uništavanje države i naroda, ali to se zove - tranzicija. E, pa u takvom nazovi društvenom poretku, volontiranje će biti iskorišćeno da se pre svega mladi ljudi eksploatišu do besvesti, pod parolom jačanja građanske i lične svesti i sličnih blagoglagoljivih sranja. Ne bi me čudilo da mladi ljudi praktično budu uslovljeni da će na kurčev dan da dobiju posao, sa sve Ugovorom o radu, ako pre toga nisu volontirali tj. besplatno radili. Dakle, hoćeš posao, može, ali pre toga imaš da volontiraš i tačka. Eto nama Zapada i Amerike.
Zatim, ne treba se zavaraviti da će bilo ko bilo kada na kugli zemaljskoj progutati ovako nešto, a da ne zna na šta pristaje, odnosno da njeno ili njegovo volontiranje nema lični interes. To je utopistički i neodrživo, jer mi živimo u svetu novca, a ne u svetu razmene roba i usluga, bez materijalne naknade i koristi.
Samim tim, moj stav je da je volontiranje jedan odvratno licemeran pojam, jer ko hoće nekome da pomogne, a da ne dobije ništa zauzvrat, za to mu ne treba zakon kome će da se povinuje i da bude "dobar" i "plemenit" - po zakonu, već duboko razvijena lična svest i etika. Sve ostalo spada u domen žestoke eksploatacije i produbljivanja "demokratskih" robovlasničkih odnosa.
P. S. Smehotresno je da je kod "dugoročnog" volontiranja koje dakle može trajati do smrti individue zakonodavac predvideo da isti/a dobija džeparac (da, džeparac piše u Zakonu, čl. 10, st. 6) čiji mesečni iznos ne može biti veći od 30% od neto iznosa minimalne mesečne zarade za puno radno vreme u Republici Srbiji. Za statistiku konsultujte ovu lokaciju, pa sami preračunajte koliko su to samo "veliki" novci. Da skratim priču, to vam sad dođe oko 4.500 dinara mesečno. Smešno i žalosno.
Tuesday, 18 May 2010
Life Running Out of Control
Ovo je dokumentarac koji bi mogao da se definiše kao poslednji poziv na buđenje da se zaustavi (što se svakako neće desiti) najveći mengeleovski poduhvat današnjice - proizvodnja genetski modifikovane (GM) hrane. Čitav ljudski rod postaje maliciozan eksperiment sa verovatno jedinim ciljem - da se smanji broj populacije u nekoliko narednih generacija. U stvari, još uvek ne postoje precizni podaci o štetnosti uticaja GM-a na zdravlje ljudi.
Motivaciju da napišem koji red sam dobila kada sam pročitala članak o rezultatima istraživanja ruskih naučnika koji su podvrgli eksperimentu hrčkove koje su podelili u 4 eksperimentalne grupe, gde je jedna grupa hranjena isključivo GM hranom. Rezultati su više nego zabrinjavajući. Više o tome ovde. Izvor vesti na stranicama na engleskom Glasa Rusije je na ovoj lokaciji.
Film je na engleskom jeziku, ali postoji titl na slovenačkom jeziku, tako da je moguće da ljudi sa ovog govornog područja razumeju o čemu se radi.
Film Abstract
Length: 97:42 mins
Ubacivanje GM sojine sačme (za ishranu stoke koju posle mi jedemo) u Srbiju je počeo još 2001. godine kroz američke "donacije"
Srbija - Proizvođači genetski modifikovane soje će biti obeštećeni - soja će biti pretvorena u sojinu sačmu
Uskoro modifikovana hrana u Srbiji
Google this: Monsanto; Delta & Pine; DuPont; BASF; Dow Chemical GMO; sterile seed; Codex Alimentarius; GMO studies; GMO foods list
Dodatak
Zakon o genetički modifikovanim organizmima
Nov zakon o GMO?
Motivaciju da napišem koji red sam dobila kada sam pročitala članak o rezultatima istraživanja ruskih naučnika koji su podvrgli eksperimentu hrčkove koje su podelili u 4 eksperimentalne grupe, gde je jedna grupa hranjena isključivo GM hranom. Rezultati su više nego zabrinjavajući. Više o tome ovde. Izvor vesti na stranicama na engleskom Glasa Rusije je na ovoj lokaciji.
Film je na engleskom jeziku, ali postoji titl na slovenačkom jeziku, tako da je moguće da ljudi sa ovog govornog područja razumeju o čemu se radi.
Film Abstract
Length: 97:42 mins
Ubacivanje GM sojine sačme (za ishranu stoke koju posle mi jedemo) u Srbiju je počeo još 2001. godine kroz američke "donacije"
Srbija - Proizvođači genetski modifikovane soje će biti obeštećeni - soja će biti pretvorena u sojinu sačmu
Uskoro modifikovana hrana u Srbiji
Google this: Monsanto; Delta & Pine; DuPont; BASF; Dow Chemical GMO; sterile seed; Codex Alimentarius; GMO studies; GMO foods list
Dodatak
Zakon o genetički modifikovanim organizmima
Nov zakon o GMO?
Friday, 14 May 2010
RX Generation
RX Generation je dokumentarac koji tretira uticaj farma mafije na zdravlje dece, odnosno zloupotrebu dece, a sve u "naučne" svrhe. Budućnost ove planete je na deci, a šta farma mafija pravi od dece, e, to ćete da pogledate u ovom filmu.
Oficijelna stranica i sinopsis filma
Blog reditelja
Komentar gledaoca Perry Bee-ija sa IMDb-ija koji je na mene ostavio veoma snažan utisak, odnosno mislim da dobro može da dočara ugao gledanja na stvari iz ličnog iskustva.
Length: 80:47 mins
Oficijelna stranica i sinopsis filma
Blog reditelja
Komentar gledaoca Perry Bee-ija sa IMDb-ija koji je na mene ostavio veoma snažan utisak, odnosno mislim da dobro može da dočara ugao gledanja na stvari iz ličnog iskustva.
Here we go again, another documentary showing the wonderful world we live in, run by a group of very very powerful and rich group/ethnic bunch of people. Sure this documentary tells the story of the high risk of prescribed drugs, but what people need to know is whom these companies are run by. Use Google, do your research, other wise they will never be held accountable for all the pain and misery they spread amongst us. To counter their evil we need to get to the root of the evil first.
I myself was diagnosed with Bi-polar a few years ago, and went on a roller coaster ride filled with prescription drugs, that led to my private world collapsing. But after looking for why I was feeling ill (mentally and physical) I worked out that Aspartame (Google it) was the culprit, Aspartame the not so good for you drug that we all know as what makes our drinks taste sweet and will not make us fat! Wrong it is one of the major causes of the enormous increase of mental illness in the 20th century.
After removing Aspartame totally from my diet, and not taking med's for my so called metal illness, my mental and physical health started to improve, sure it was hard to do at first, but as time went along the improvement in mental state and physical well being has been nothing less then a 100% turn around, so I hope for any one that watches this documentary, and reads my story, Google Aspartame, it was the main reason for my so called Bi-polar, the drugs that were prescribed by my doctor were adding to the so called chemical in-balance, how wrong they were, it just made it worse.
Look at what we consume as so called food! What has been added to it to add flavor, to insure it will last longer and so on, that's where the problem is regarding mental illness for most people, we all know smoking is bad for you, it's bad due to the amount of chemicals you inhale, sure the smoke it self is bad, but chemicals is what's killing a lot of people and making them very ill, Aspartame is one of them that is used in lots and lots of products, so start there.
Healthy food, healthy mind!
Length: 80:47 mins
Friday, 30 April 2010
The Truth About Violence
We think of ourselves as calm, peaceful, law-abiding creatures. But could we ever be driven to kill another person? To pull the trigger and end a life? Horizon discovers the terrifying violence that lies within us all.
From the role brain chemicals like dopamine and serotonin play in controlling our aggression to social conditioning discover what can make us aggressive. Find out why sleepless nights mean you are more likely to lose your temper. Uncover the surprising link between brain damage and domestic violence. And discover if are our morals and actions are dictated by those of the group we feel we belong to, or society in general? We consider murder unacceptable, but if we changed our codes of conduct and moral values, could we all be capable of killing? Are humans really more violent than we''d like to think? Given the right circumstances, could every one of us be driven to murder?
What is Tinku
Tinku: ritual combat in the Andes
Body pleasure and the origins of violence by James W. Prescott
Addiction and the Brain's Pleasure Pathway: Beyond Willpower by Nora D. Volkow
Sudan's child soldiers: forced into fighting (video)
Electric shock
Are we all capable of violence?
From the role brain chemicals like dopamine and serotonin play in controlling our aggression to social conditioning discover what can make us aggressive. Find out why sleepless nights mean you are more likely to lose your temper. Uncover the surprising link between brain damage and domestic violence. And discover if are our morals and actions are dictated by those of the group we feel we belong to, or society in general? We consider murder unacceptable, but if we changed our codes of conduct and moral values, could we all be capable of killing? Are humans really more violent than we''d like to think? Given the right circumstances, could every one of us be driven to murder?
What is Tinku
Tinku: ritual combat in the Andes
Body pleasure and the origins of violence by James W. Prescott
Addiction and the Brain's Pleasure Pathway: Beyond Willpower by Nora D. Volkow
Sudan's child soldiers: forced into fighting (video)
Electric shock
Are we all capable of violence?
Monday, 26 April 2010
Smrt Jugoslavije
Smrt Jugoslavije je BBC-ijev dokumentarni serijal iz 1995. godine koji se sastoji od 6 celina. Nema potrebe da objašnjavam da je to serijal o raspadu naše nekadašnje domovine. Film je na engleskom (deo koji narator priča), a gde se pojavljuju političari i njima slični je na srpskom (oni koji pričaju srpski) sa titlom na engleskom koji je relativno loše urađen. Svaki deo traje oko 50 minuta.
Put u rat
Ratovi nezavisnosti
Kapije pakla
Sigurna oblast
Američki mir
Ulazak nacionalizma
Put u rat
Ratovi nezavisnosti
Kapije pakla
Sigurna oblast
Američki mir
Monday, 19 April 2010
Manipulacije poreske inspekcije
Vest i klip ispod ispod govore kakvim gadostima i prljavštinama se sve služi poreska inspekcija na terenu.
A ovo su komentari čitalaca.
Znate, kada ovako nešto pročitate, i pogledate tu nesrećnu ženu koja je odreagovala kao svako zdravorazumsko ljudsko biće u želji da pomogne, onda ne treba više nikoga da čudi zašto ljudi sve manje reaguju empatski na tuđu muku i probleme. U ovoj zemlji se i dalje promoviše nasilje nad slabijima kao dominantan obrazac ponašanja, a što imamo prilike da vidimo na dnevnom nivou, počevši od porodičnog nasilja, preko ludaka do zuba naoružanih koji otimaju taksiste, zatim upucavanja na utakmicama, sakaćenja pasa, itd.
Ovoj ženi država treba da obezbedi doživotnu penziju kao nagradu za humani gest, ali i materijalno obeštećenje za pretrpljenu psihičko zlostavljanje i srčani i moždani udar koji je doživela kao posledice zlostavljanja od strane poreskog inspektora. Mi smo jedno odvratno licemerno društvo, gde se o malom čoveku ne vodi nikakva briga i ja mislim da će toga biti sve više.
Da li će B92 da osnuje fond za ljude koji doživljavaju ovakve torture po raznim pitanjama u ovoj zemlji ili je dovoljno reći da se osnivanjem Fonda za kucu Milu Veran Matić još jednom lepo izreklamirao kao vrhunski humanitarac?!?!?!?
A ovo su komentari čitalaca.
Znate, kada ovako nešto pročitate, i pogledate tu nesrećnu ženu koja je odreagovala kao svako zdravorazumsko ljudsko biće u želji da pomogne, onda ne treba više nikoga da čudi zašto ljudi sve manje reaguju empatski na tuđu muku i probleme. U ovoj zemlji se i dalje promoviše nasilje nad slabijima kao dominantan obrazac ponašanja, a što imamo prilike da vidimo na dnevnom nivou, počevši od porodičnog nasilja, preko ludaka do zuba naoružanih koji otimaju taksiste, zatim upucavanja na utakmicama, sakaćenja pasa, itd.
Ovoj ženi država treba da obezbedi doživotnu penziju kao nagradu za humani gest, ali i materijalno obeštećenje za pretrpljenu psihičko zlostavljanje i srčani i moždani udar koji je doživela kao posledice zlostavljanja od strane poreskog inspektora. Mi smo jedno odvratno licemerno društvo, gde se o malom čoveku ne vodi nikakva briga i ja mislim da će toga biti sve više.
Da li će B92 da osnuje fond za ljude koji doživljavaju ovakve torture po raznim pitanjama u ovoj zemlji ili je dovoljno reći da se osnivanjem Fonda za kucu Milu Veran Matić još jednom lepo izreklamirao kao vrhunski humanitarac?!?!?!?
Friday, 9 April 2010
Branimir Nikolić - Branči (30.07.1957.-29.03.2010.)
Kako su mediji preneli, Branimir Nikolić, nekadašnji vođa subotičkog Otpora pronađen je obešen 29. marta ove godine. Vest iz subotičkog Građanskog.
Današnje izdanje Pravde donosi članak o Branimiru Nikoliću na osmoj stranici pod naslovom:
Digresija = poznavaoci i/ili ljubitelji poezije možda znaju podatak da je naš veliki pesnik Branko Miljković isto tako pronađen obešen o drvo vrbe jednog zimskog jutra kraj jedne kafane u Zagrebu i to se i danas vodi kao samoubistvo. Međutim, nije nepoznato da je Branko osim po svojim pesmama, bio poznat i po svojoj političkoj angažovanosti, te kao takav po nepodobnosti. Sledeće godine se navršava 50 godina od njegovog (samo)ubistva. Imao je 27 godina kada je zbrisan. Branka je ubila njegova "prejaka reč." A šta je ubilo Branimira Nikolića?
Današnje izdanje Pravde donosi članak o Branimiru Nikoliću na osmoj stranici pod naslovom:
Država me je izdala
SUBOTICA - Deset dana posle samoubistva, Branimir Nikolić Branči (53), bivši "otporaš" još nije sahranjen, jer je oproštajno pismo koje je ostavio iza sebe bilo u SUP-u sve do juče do 11 sati, a to je sprečavalo da se nakon obdukcije tela izvrši kremacija.
Poslednje Brančijevo pismo upućeno je na ime subotičkog advokata Olge Radičević, koje je ona prosledila na 25 adresa koje je Branči naveo.
- Iako je obdukcija Nikolićevog tela, nađenog na palićkom keju ujutro 29. marta izvršena odmah pošto je sebi oduzeo život, do danas se nalazi na odeljenju patologije Opšte bolnice u Subotici, jer su mu saopštili da su u Višem sudu čekali obdukcioni nalaz. Nema naznaka da se radi o ubistvu. Čekalo se i na pismo koje je ostavio iza sebe, a koje mi je juče oko podneva predao istražni sudija. SUP je, inače, tek juče, na moje insistiranje, dostavio pismo, koje sam istog dana uputila onima na koje je naslovljeno - kaže Olga Radičević.
Datum sahrane se i dalje ne zna. Prijatelji tvrde da je Branči uvek govorio da želi da bude kremiran, a, kako nezvanično saznajemo, u pismu je naveo i da želi da se njegov pepeo raspe pod Gradskom trgu u Subotici. Branči je u oproštajnom pismu optužio nekadašnji DOS za korupciju i nepodoban brak sa SPS-om, kao i navodnu borbu protiv tajkuna.
- Uništili su ovaj grad, a moja poslednja želja je da moj pepeo bace po Gradskom trgu. Ja vam više nisam potreban, rekao sam sve, što je kasnije potvrđeno i dokumentacijom UBPOK-a, iako su desetine krivičnih prijava koje sam podnosio u ime "Otpora" protiv najvećih kriminalaca Subotice i Srbije zataškana u Tužilaštvu, a i dalje se zataškavaju.
Nikolić je naveo više imena subotičkih tajkuna i poručio da veruje da će Subotici ipak biti vraćena imovina koju su joj tajkuni oteli.
- Uništili su Suboticu, a brak DS-a i SPS-a uništio je Srbiju, jer je od tada jasno da će borba protiv tajkuna i korupcije u Srbiji biti obustavljena. Bilo mi je jasno da obračuna sa kriminalcima nema, nego će se lepo udružiti DS i SPS i nastaviti genocid nad građanima Srbije, po nalogu svojih tajkuna, kao što su Mišković, Beko, Kostić, Peconi, Matijević, Cepter, Čakanj, Cane, Dragić... i još neki. Oni su kupili čitavu Srbiju i kroz privatizaciju opljačkali, parama od droge i oružja su je kupovali. Tako su legalizovali prljav novac, uništili privredu zemlje, a radnike ostavili na ulici i bez posla. Sve je to urađeno smišljeno, uz svesrdnu logistiku DS-a, odnosno njegovih ministara i visokih funkcionera - stoji, pored ostalog, u poslednjoj poruci "otporaša" Nikolića. On navodi da je podneo desetine krivičnih prijava protiv najvećih kriminalaca iz Subotice, ali da su one zataškane.
- To su krivične prijave protiv Lajoša Čakanja, Jožefa Kase, Geze Kučere (slučaj "Minerva"), kriminalni stečaj "Pionira", "Agrokombinata" koji je prodat "Viktorija grupi", iza kojih stoje Miija Babović, Ružica Đinđić, Beba Popović... Kriminal se protegao i na Palić, čije obnavljanje se planira, a zataškavaju se prljavi poslovi oko kupovine hotela, iza kojih su imena više rukovodilaca iz Direkcije za razvoj grada. Siguran sam da je Oliver Dulić na brzinu uzeo veći novac od Jožefa Kase, zvanog Don Kasino. Suboticu je uništio Kasa, DS i njegova vrhuška. Uništili su Suboticu zbog ličnih interesa, srušili su Pozorište, zaštićene zgrade u centru grada. Po nalogu investitora nameštaju poslove preko JKP, pljačka se budžet grada. Siguran sam da je jedini izlaz revolucija, jer nema drugog načina da se zaustavi pljačka - napisao je pored ostalog Branči. On je u post skriptumu dodato da prilaže dokumenta UBPOK-a, koja imenuju sve aktere mafije, i dokazuju da je istina sve što je godinama tvrdio, te da mu je zato pripremljen odstrel.
Autor: N. Harminc
06.12.2000. - Election Campaign of Otpor
BBC - 01.08.2003. - Saopštenje o šećernoj aferi
Glas javnosti - 31.07.2003. - Zarada od šećera 110 miliona evra
Glas javnosti - 31.07.2003. - Zarada od šećera 110 miliona evra
Kurir - 24.09.2003. - Branimir Nikolić vs. Miodrag Kostić
Kurir - 13.-14.12.2003. - Otpor protiv Pinka
Glas Javnosti - 26.04.2004. - Svađa u Otporu oko dva miliona dolara
Glas Javnosti - 26.04.2004. - Svađa u Otporu oko dva miliona dolara
B92 - 03.09.2005. - Ugovori na Paskašev zahtev?
Ilustrovana politika - Legionar ubijao za državu
EMG - 16.01.2008. - Vojvođanski otpor: Stranke epicentar korupcije
Blic - 30.03.2010. - Sumnjive okolnosti smrti Branimira Nikolića
(fotografije pisma preuzete sa pescanik.net)
Ilustrovana politika - Legionar ubijao za državu
EMG - 16.01.2008. - Vojvođanski otpor: Stranke epicentar korupcije
Blic - 30.03.2010. - Sumnjive okolnosti smrti Branimira Nikolića
(fotografije pisma preuzete sa pescanik.net)
Wednesday, 7 April 2010
Epilog događaja "I to mučki prilazi od pozadi"
S leđa, ali spreda! - Velimir Ilić Case Study
Pre 2 meseca Dejan Stojadinović je pukao u glavu Velju Selju na sred Kneza i znamo da to nije bilo s leđa, nego direkt spreda. Tom prilikom Selja je izjavio sledeće:
"A smejali ste se (se), mnogi od vas, kad sam rekao da nosim oružje. Evo sad nisam poneo pištolj. I zar je greh ovakvog huligana lišiti života? Je li greh to? Kad on mene rešava mog života; on me udara (i) javno pred policijom na dva metra, i to mučki prilazi od pozadi i udara me u rez, molim vas lepo. Znači, mi moramo sami da se branimo, da se organizujemo; ("vox populi": nema policije) kao stranka, da napravimo proteste ("vox populi": kao građani)...", rekao je Ilić. Evo ga corpus delicti!
Odlukom efikasnog reformisanog nekorumpiranog i nezavisnog sudstva Dejan Stojadinović je osuđen na 2 godine zatvora.
Iako ne podržavam nasilničko ponašanje, ipak moram da primetim da je za 2 godine zatvora Dejan mogao i da ga oleši od batina, jer u ovoj zemlji silovatelji dece i ubice dobijaju manje kazne ili ostaju na slobodi. Samo su političari nedodirljivi i zaštićeniji od beloglavih supova.
Da se podsetimo, "otac" Pahomije koji je seksualno zlostavljao decu se izvukao bez minute zatvorske kazne, jer je naše sudstvo dopustilo da krivična dela zastare.
Ubica Milenka Zablaćanskog je "ugledni" bivši predsednik opštine Čajetina koji je dobro nekome "produvao rog", jer je osuđen minimalnom kaznom zatvora od godinu dana, uz zabranu upravljanja motornim vozilom u istom trajanju, da bi tek na mišiće u drugostepenoj presudi bio osuđen na tri godine zatvora. Zakonom predviđena kazna je u rasponu od jedne do osam godina zatvora.
Kada će da započne suđenje Velimiru Iliću za sve klevete, pretnje, napade (verbalne i fizičke) i podstrekivanje na nasilništvo i ubistvo?!?!?!?!
Pre 2 meseca Dejan Stojadinović je pukao u glavu Velju Selju na sred Kneza i znamo da to nije bilo s leđa, nego direkt spreda. Tom prilikom Selja je izjavio sledeće:
"A smejali ste se (se), mnogi od vas, kad sam rekao da nosim oružje. Evo sad nisam poneo pištolj. I zar je greh ovakvog huligana lišiti života? Je li greh to? Kad on mene rešava mog života; on me udara (i) javno pred policijom na dva metra, i to mučki prilazi od pozadi i udara me u rez, molim vas lepo. Znači, mi moramo sami da se branimo, da se organizujemo; ("vox populi": nema policije) kao stranka, da napravimo proteste ("vox populi": kao građani)...", rekao je Ilić. Evo ga corpus delicti!
Odlukom efikasnog reformisanog nekorumpiranog i nezavisnog sudstva Dejan Stojadinović je osuđen na 2 godine zatvora.
Iako ne podržavam nasilničko ponašanje, ipak moram da primetim da je za 2 godine zatvora Dejan mogao i da ga oleši od batina, jer u ovoj zemlji silovatelji dece i ubice dobijaju manje kazne ili ostaju na slobodi. Samo su političari nedodirljivi i zaštićeniji od beloglavih supova.
Da se podsetimo, "otac" Pahomije koji je seksualno zlostavljao decu se izvukao bez minute zatvorske kazne, jer je naše sudstvo dopustilo da krivična dela zastare.
Ubica Milenka Zablaćanskog je "ugledni" bivši predsednik opštine Čajetina koji je dobro nekome "produvao rog", jer je osuđen minimalnom kaznom zatvora od godinu dana, uz zabranu upravljanja motornim vozilom u istom trajanju, da bi tek na mišiće u drugostepenoj presudi bio osuđen na tri godine zatvora. Zakonom predviđena kazna je u rasponu od jedne do osam godina zatvora.
Kada će da započne suđenje Velimiru Iliću za sve klevete, pretnje, napade (verbalne i fizičke) i podstrekivanje na nasilništvo i ubistvo?!?!?!?!
Subscribe to:
Posts (Atom)
